عنوان مقاله :
راهكاري در حل منازعة «ليوتار و هابرماس» در مورد «زبان و اجماع عمومي»
عنوان به زبان ديگر :
A way to resolve the conflict "Lyotard and Habermas 'on' Language and consensus."
پديد آورندگان :
آجيلي، هادي دانشگاه علامه طباطبائي , سلگي، محسن دانشگاه علامه طباطبائي
كليدواژه :
اجماع , چند فرهنگ‌گرايي , پيكارگرايي اجماعي , كثرت
چكيده فارسي :
ژان فرانسوا ليوتار، متأثر از لودويگ ويتگنشتاين و نظرية بازي‌هاي زباني قائل به اصالت «تكثر و تفاوت» مي‌شود. اما يورگن هابرماس به دنبال «اجماع عمومي» و سيطرة كليتي اندام‌و‌ار بر جامعه است؛ هدفي كه از نگاه ساختارگرايانة سوسوري به زبان توشه‌گيري مي‌كند. اين مقاله كوشيده است تا با نقد نگاه راديكال ليوتار و نيز تفسير وي از بازي‌هاي زباني و سپس نقد هابرماس، با تعديلاتي در نظريات اين دو فيلسوف، به ديدگاهي بينابين ميان آن دو برسد. در اين رهگذر، بهره‌گيري از ميانجي شانتال موفه، نظرية پيكارگرايي اجماعي، چالرز تيلور، ايدة چندفرهنگ‌گرايي، بهعنوان دو فيلسوف متأثر از ويتگنشتاين، مسبب تحقق آشتي‌آفرينيِ اين مقاله ميان دو ديدگاه ليوتار و هابرماس شده است. سؤال اصلي اين است كه چه نسبتي ميان تلقي ويتگنشتايني از زبان و تلقي ضد‌ويتگنشتايني از زبان و اجماع عمومي وجود دارد؟ فرضية (مدعا) اصلي مي‌گويد كه اين نسبت، ملازمه نيست.
چكيده لاتين :
Lyotard, influenced by Wittgenstein and language games asserts the primacy of "diversity and difference" in But, society Habermas seek "consensus" and therefore domains an organic whole society and one that is looking at Structuralist view Saussure's language. Wittgenstein in "functional theory of meaning" interprets the language in which, speaking of "life forms or forms of the game" and "event locations" is present. Thus, he can no longer look from the perspective of holistic, rational and systematic in there. In contrast, Habermas Looks holistic, as Wittgenstein and Lyotard rejected language as well as rational and holistic look at the language of the cast. In this article,is it attempted to criticize to the radical view of Lyotard and his interpretation of language games and then to criticize Habermas, with adjustments in the views of these two philosophers, conflict the solve between them. In this way, the use of mediation CM-theory agonism- and philosopher Charles Taylor -idea multiculturalism-as two other Wittgensteinian or at least very impressed by her, are responsible for the reconciliation between the of views the Lyotard and Habermas. The main question is what the is between relation the is Wittgenstein and Anti-Wittgensteinian thought of language? The main claim is that is not ratio the accompanied.
