تفسير قضايي در حقوق عمومي

Judicial Interpretation in Public law

حقوق عمومي داراي ويژگي­ هاي منحصر به فردي است كه آن را از ديگر شاخه‌هاي حقوق متمايز كرده است. وجود چنين تمايزي اين پرسش را بر مي ­انگيزد كه آيا اين شاخه از حقوق داراي روش منحصر به فرد خود در تفسير است يا خير. در پاسخ بايد گفت كه حتي اگر اين چنين نباشد، بعضي از روش­ هاي تفسيري با ماهيت حقوق عمومي بيشتر سازگار و يا حداقل در حوزه­ هايي كارآمدتر هستند. براي نمونه، ناكارآمدي­ هاي مكتب منشأگرا در حقوق عمومي به خصوص از نيمه­ دوم قرن بيستم بسيار مورد بحث بوده است. در حقوق اساسي، ماهيت خاص قانون اساسي به عنوان سندي داراي ابهامات بسيار با واژگان عام و كلي، همچنين به عنوان مهم­ترين سند در تنظيم و توزيع قدرت و بيان حقوق بنيادين، تفاسيري كه مبتني بر تعين متن و معنا باشند را با مشكل روبه ­رو مي ­كند. در حقوق اداري نيز، با توجه به تحولات بنياديني كه در اداره­ مدرن اتفاق افتاده است و همچنين زير سؤال رفتن بسياري از پيش ­فرض­ هاي اساسي آن مانند حاكميت قانون و تفكيك قوا رويكردهاي صرفاً منشأگرا پاسخ­گو نيستند و امروزه گرايشي به سمت مكاتب پوياتر وجود دارد و اين امري است كه در توزيع قدرت در ميان نهادهاي قضايي، شبه قضايي و اداري نقش محوري دارد.

Interpretation is a field of study which has extended itself in all area of Humanities. Law is not an exception. Indeed, it needs more than other fields to this subject, because the core of law are statutes and statutes as a texts need to be interpreted. Therefore, law has been always inspired by interpretation and has inspired it. Public Law has some unique characteristics which draws a distinction between it and other branches of law. It proposes this question, that whether these characteristics provide a specific way of interpretation for public law. One can answer to this question that although public law does not have specific method of interpretation, it enjoys different interpretational schools in different ways. For example, nowadays, the inefficiency of Originalism in some area of public law is well demonstrated. In constitutional law, the key role of constitution as a most important document in distribution of power, freedoms and rights and its ambiguous and general terms presents some problems for Orginalism, which believes in determination of meaning. In administrative law, regarding the fundamental developments in the modern administration and the hesitation about some premises of it -such as rule of law and separation of power- Originalism faces with a crisis. Therefore, there are some growing trends toward dynamic ways of interpretation. This debate plays a pivotal role in distribution of power between judiciary and administrative institutions.