واكاوي زيبايي‌شناسي استعاره‌هاي مفهومي طبيعت در سوره‌هاي نجم و قمر

A Study on Aesthetics of Conceptual Metaphors of Nature in Najm & Qamar Surah

سوره‌هاي نجم و قمر، در حوزه مفاهيم طبيعت، تصاويري شگرف از زيبايي‌شناسي استعاري را انعكاس مي‌دهند؛ اين زيبايي‌ها، آميزه‌اي از طرح‌واره‌هاي گوناگون انتزاعي است. از آنجا كه پيشينيان، استعارات كلاسيك مانند استعاره و مجاز را در بررسي تصاوير قرآني مد نظر قرار مي‌دادند، لازم است به استعاره از ديدگاه نوين و معاصر نگريسته شود تا زواياي زيبايي شناسي آن فراگيرتر و شيواتر گردد. از اين رو در اين حوزه به دو تن از انديشمندان علوم شناختي، ليكاف و جانسون، برمي‌خوريم كه با ارائه نظريه استعاره‌هاي مفهومي در صدد بيان استعاره از زبان ديگر برآمدند. با اين وجود در بررسي سوره‌هاي نجم و قمر از ديدگاه استعارات مفهومي به نكاتي زيبايي‌شناسانه در مواجه با طبيعت و بيان زبانشناسي جديد دست يافته‌ايم. همچنين به منظور بررسي اين كاركرد ادبي- هنري از نمونه‌هاي متعدد تصويرسازي و جانمايي طرح‌واره‌هاي طبيعي استفاده نموده‌ايم. بر اين مبنا، شيوه پژوهش در چارچوب توصيفي- تحليلي-كاربردي تنظيم گرديده است.

Najm (Star) & Qamar (Moon) Surah reflect and express splendid images of metaphoric aesthetic in the field of nature’s concepts; these beauties and attractions are combinations of objective patterns. Since ancestors considered classic metaphors in Quranic images, it is essential to consider metaphor from modern and up to date view point to clarify the various aspects of aesthetics. Thus we become familiar with two scholars in this field: George Lakoff and Johnson who attempted to express conceptual metaphors from other languages. Nevertheless we reached aesthetic notes in modern linguistics by studying Najm and Qamar Surah. Thus the research method is set based on descriptive – analytical – applied framework.