بررسي مفهوم مقاومت با رويكرد اجتماعي در آيات قرآن

A Study of the Meaning of "Resistance" with a Social Approach in the Quranic Verses

«مقاومت» از واژه هاي بنيادين و فطري است كه ريشه قرآني دارد و با مفاهيم و آيات اجتماعي قرآن ارتباط معناداري دارد. بر اساس دلالت هاي لغوي و تفسيري مي توان آن را معادل با توحيد، عدالت و در نهايت، اسلام قرار داد كه اين امر مهم و ذاتي، گاه با برداشت هاي نارسا به إفراط و تفريط كشيده شده و بيشتر بر روش مقاومت مانند: تقابل، جنگ و قتال توجه شده است. هدف از اين پژوهش توسعه معنايي و تفسيري «مقاومت» و آشكارسازي ظرفيت اسلام در پاسخ به نيازمندي هاي اجتماعي و مقابله با تفكر غرب است كه تبيين آن در تحقق و تقويت نظام سياسي و اجتماعي اسلام بسيار موثر است. مقاومت در قرآن بر توحيد، عدالت و فطرت بنا شده است و بر تحقق اصل حاكميت خدا بر سرنوشت انسان، تشكيل حكومت، إقامه قسط، آباداني زمين و عدم پذيرش ولايت و ربوبيت غير خدا تاكيد دارد.

"Resistance" is one of the fundamental and innate words of Quranic origin that has a significant relationship with the Quranic social concepts and verses. According to the literal and interpretive implications, it can be known equal to monotheism, justice and, ultimately, Islam. This essential and notable word, however, has misunderstood so that the methods of resistance such as confrontation, war and assassination are meant by it. Has been. The purpose of this study is to develop the semantic and interpretive "resistance" and to reveal the capacity of Islam in responding to social needs and to confront the "Western thought" which is very effective in realizing and strengthening the political and social system of Islam. Resistance in the Qur'an is based on monotheism, justice and innate nature and emphasizes the fulfillment of God's sovereignty over human destiny, the formation of government, installment, land development and non-acceptance of guardianship of non-Divine servitude.