كليدواژه :
زبان قرآن , اِخبارهاي قرآن , انشاء‌هاي قرآن , محاورات عرف عُقلا , علامه مصباح
چكيده فارسي :
دربارة زبان قرآن و اوصاف آن، به عنوان يكي از مصاديق زبان دين، آراء مختلفي وجود دارد. برخي نويسندگان اين زبان را بي‌معنا، غير واقع‌نما، اسطوره‌اي، تمثيلي و... مي‌دانند؛ برخي هم زبان قرآن را تنها در برخي آيات، زبان عرف خاص مي‌دانند. نسبت اين آراء با يكديگر گاه فراتر از تفاوت، و در حد تناقض است. اين مقاله درصدد تبيين ديدگاه علامه مصباح دربارة زبان قرآن است؛ طبق بررسي و جمع‌بندي آثار استاد، زبان قرآن از نظر ايشان، در كل، همان زبان محاورة عرف عقلاست، و البته تفاوت‌هايي نيز با آن دارد؛ در اين زبان مانند زبان عرف عقلا از انواع صناعات ادبي نظير استعاره، مجاز و ضرب‌المثل به‌گونه‌اي استفاده شده كه زبان قرآن همواره در اوج فصاحت و بلاغت است و همين ويژگي، وجه بارز اعجاز قرآن است. در مقابل، آراء ديگري نيز در مورد زبان قرآن مطرح شده كه آن را تمثيلي، اسطوره‌اي، و... مي‌دانند. البته زبان قرآن از نظر استاد ويژگي‌هايي دارد كه آن را از كلام بشر عادي متمايز مي‌سازد. فراگيري از حيث واقع‌نمايي و واقع‌بنياني، عدم مصلحت‌انديشي مذموم، و چندلايه بودن (اشتمال بر ظهرها و بطن‌هاي متعدد) ازجملة آنهاست.
چكيده لاتين :
There are different opinions about the language of the Quran and its characteristics, as one of the examples of the language of religion. Some authors find this language meaningless, unreal, mythical, allegorical, and so on; some others consider the language of the Quran, only in some verses, the language of a certain custom. These opinions are sometimes different, and in some cases contradictory to each other. This paper seeks to explain Allamah Mesbah's viewpoint about the Quranic language. According to his works, the language of the Quran in their view, in general, is the same as mores; the common language of the wise people, and of course there are some differences. In this language, as the common language of the wise people, a variety of literary techniques such as metaphor, figurative expression and proverb have been used so that the language of the Quran is always at the height of eloquence and rhetoric and this is a remarkable aspect of the miracle of the Quran. On the other hand, there are other opinions about the language of the Quran, which consider it as allegorical, mythical, and so on. Of course, in the opinion of the professor, the language of the Quran has some characteristics that distinguish it from the ordinary human language. Universality, in terms of verisimilitude, the real foundation, lack of condemned expediency, and being multi-layered (having hidden meaning) are among them.
