تاثير رفتاردرماني ديالكتيكي بر استراتژي هاي تنظيم هيجاني و تحمل پريشاني در افراد تحت درمان با متادون

The impact of dialectical behavior therapy on emotion regulation and distress tolerance in patients under methadone therapy

سابقه و هدف درمان نگهدارنده با متادون( Methadone maintenance treatment; MMT( ، يك درمان دارويي رايج در اختلال وابستگي به مواد افيوني مي باشد. اين درمان، باوجود نتايج مثبت، مشكلات روان شناختي متعددي مانند مشكل در تنظيم هيجان و تحمل پريشاني دارد. هدف اين مطالعه تعيين اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي (DBT) بر استراتژي هاي تنظيم هيجاني و تحمل پريشاني در بيماران تحت درمان با متادون است. مواد و روش ها اين مطالعه يك كارآزمايي باليني تصادفي كنترل شده با گروه مداخله و گروه كنترل مي باشد. تعداد 50 مرد مراجعه كننده به كلينيك درمان با متادون به طور تصادفي در دو گروه گماشته شدند. در اين مطالعه از پرسشنامه تنطيم هيجاني، پرسشنامه تحمل پريشاني، پرسشنامه اعتباردرماني و پرسشنامه اتحاد درماني در سه مرحله پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري استفاده شد. . نتايج نمرات گروه مداخله در تحمل پريشاني بعد از 4 ماه مداخله (0/01< P) و 2 ماه دوره پيگيري (0/01< P) نسبت به گروه كنترل به طور معناداري كاهش پيدا كرد. همچنين، نمرات گروه مداخله در تنظيم هيجان بعد از 4 ماه مداخله (0/01

Background: Methadone maintenance treatment (MMT) is a common medication in opioid dependence disorder. This treatment, despite the positive results, has many psychological problems such as difficulty in emotion regulation and distress tolerance. This study aimed to determine the effectiveness of dialectical behavioral therapy (DBT) on emotional regulation strategies and distress tolerance in patients under methadone therapy. Materials and Methods: This study was a randomized controlled clinical trial with the intervention and control groups. Fifty men referred to the methadone treatment clinic were randomly assigned to two groups. In this study, emotion regulation questionnaire, distress tolerance questionnaire, corrective therapy questionnaire, and unified therapy questionnaire in three stages of pre-test, post-test and follow-up were used. Statistical analysis of the data was performed using SPSS 17 with Leven test, chi-square, t-test and repeated measure ANOVA. Results: The results showed that the scores of the intervention group significantly decreased in the distress tolerance after 4 months of the intervention (P<0.01) and 2 months follow-up compared to the control group (P<0.01). Also, the scores of the intervention group significantly increased in the emotion regulation after 4 months of intervention (P<0.01) and 2 months follow-up (P<0.01) compared to the control group. Conclusion: The simultaneous combination of methadone therapy and dialectical behavior therapy can be useful in reducing the psychological problems of patients with opioid dependence.