عرفان زرتشتي و مشتركات آن با عرفان اسلامي

Zoroastrian Mysticism and Its Commonalities with Islamic Mysticism

دين زرتشت از كهن‌ترين ادياني است كه حاوي مباني و مايه‌هاي اصيل عرفاني بوده و بر اديان شرقي و غربي تأثير شگرف داشته است. در اين مقاله كوشش گرديده تا مقدماتي دربارة آن مباني عرفاني ارائه گردد و عناويني براي تحقيقات مفصل‌تر پيشنهاد گردد. نظرية «نور و ظلمت» ديدگاهي هستي شناسانه و انسان شناسانه است كه از مشتركات اين دو عرفان به شمار مي‌آيد. شخصيت‌هاي انديشمندي چون ابن يزدانيار ارموي واسطة انتقال انديشه‌هاي عرفان زرتشتي به عرفان اسلامي بوده‌اند. نور و آتش زرتشتي با عنوان عشق و جمال و خرد و وجود در عرفان اسلامي به حيات خود ادامه مي‌دهد. اساطير عرفاني نيز يكي از مشتركات عرفان زرتشتي و اسلامي است به ويژه اسطورة سيمرغ كه نمونه‌اي كامل است. خرقه و سدره نيز شاهد ديگري در اين زمينه است.

Zaroastrianism is one of the most ancient religions that contain the principle and pure mystical beliefs having an enormaous impact on eastern and western religions. This article endeavors to both present fundamentals of mystical beliefs and recommend some titles for more extensive studies respectively. The theory on Light and Darkness is from an existential and anthropological perspective assumed to be derived out of the commonalities of the above mentioned mysticism. Intellectual persons such as Ibn Yazdaniar Ormavy were conveyers of Zoroastrian mystical beliefs to Islamic mysticism. Zoroastrian light and fire known as love, beauty, and wisdom conlinue their lives. Mystical myths are also other sommonalities exising between Zoroastrian mysticism and that of Islam, especially Simorgh myth that is a perfect example. Khergheh and Sedreh are other evidences in this regard.