بزهكاري يقه سفيدان

white collar criminality

اين مقاله به رابطه ميان جرم و كسب‌و‌كار مي‌پردازد. اقتصاددانان با روش‌هاي تجاري به خوبي آشنا هستند اما در ميان آن‌ها معمول نيست كه از نقطه نظر جرم به اين روش‌ها توجه نمايند؛ بسياري از جامعه‌شناسان به خوبي از جرم شناخت دارند اما عادت نكرده‌اند كه جرم را از منظر كسب ‌و‌كار، به همان شكلي كه در كسب ‌وكار وجود دارد، مورد توجه قرار دهند. اين مقاله تلاشي است براي تلفيق اين دو شاخه از دانش. به عبارت صحيح‌تر، مقايسه جرم در طبقه فرادست يا يقه‌سفيد كه از كسب‌وكار قابل احترام يا حداقل محترم و مردان حرفه‌اي تشكيل شده است و جرم در طبقه فرودست كه مركب از اشخاصي است كه از جايگاه اجتماعي- اقتصادي پائيني برخوردار هستند. اين مقايسه با هدف رشد و تحول نظريه‌هاي رفتار مجرمانه انجام مي‌شود نه به منظور رسوا كردن و اصلاح هر چيزي غير از جرم‌شناسي.

Albeit the term of white-collar crime has been introduced by Edwin H. Sutherland in 1939 as „a crime committed by a person of respectability and high social status in the course of his occupation” (Sutherland 1949: 9), we can state that this type of crime has been existing since the establishment of the first societies. The nature of white-collar crime depends on the actual state (health) of the society which is related to the culture and the political system of a given country, as well as to the international environment via effects of political and economic relations.