اثر شدت هاي مختلف تمرين دايره اي مقاومتي بر پروتئين وابسته به آگوتي، انسولين و گلوكز پلاسما در مردان جوان

The effect of circuit resistance training with different intensities on the agouti-related protein, insulin and glucose plasma levels in young men

سابقه و هدف پروتئين وابسته به آگوتي پپتيدي است كه بر رفتار تغذيه اي، هموستاز انرژي و نيز بر محور هيپوتالاموس-هيپوفيز-آدرنال تاثيرگذار است. هدف از انجام اين تحقيق بررسي اثر 6 هفته تمرين دايره اي مقاومتي با شدت هاي مختلف بر سطوح پلاسمايي پروتئين وابسته به آگوتي، انسولين و گلوكز در مردان جوان بود. مواد و روش ها در اين تحقيق تجربي 45 نفر از دانشجويان پسر 20 الي 24 ساله (با ميانگين وزني 3/76±70/61 كيلوگرم، سن 0/17±21/55 سال و قد 1/15±174/84 سانتي متر) ساكن خوابگاه به طور تصادفي در 5 گروه 9 نفره (كنترل، 20، 40، 60 و 80 درصد حداكثر يك تكرار بيشينه) قرار گرفتند. گروه هاي تمريني 24 جلسه تمرين دايره اي مقاومتي را با شدت هاي تعيين شده انجام دادند. گروه كنترل در طول اين دوره در هيچ گونه برنامه ورزشي منظمي شركت نكرد. نمونه هاي خوني 48 ساعت قبل و پس از تمرينات (3 ساعت پس از صرف صبحانه نرمال) از وريد بازويي جمع آوري شد. نتايج نتايج نشان داد بين تغييرات سطوح پروتئين وابسته به آگوتي پلاسما (0/399=P) و گلوكز (0/27=P) در گروه هاي مختلف تفاوت معني داري وجود ندارد، اما براي انسولين (0/013=P) در گروه هاي مختلف تفاوت معني دار مشاهده شد. نتيجه گيري اين پژوهش نشان داد سطوح پروتئين وابسته به آگوتي در شدت بالاي تمرين مقاومتي (80 درصد يك تكرار بيشينه) كاهش بيشتري داشته و لذا اين شدت تمريني مي تواند در كاهش اشتها و جلوگيري از افزايش وزن در مردان جوان مفيد باشد.

Background: Agouti-related protein (AgRP) is a signaling peptide that affects feeding behavior, energy homeostasis, and the stimulation of the hypothalamic–pituitary–adrenal axis. The aim of the present study was to investigate the effect of a 6-week circuit-resistance training course (10 exercises at 20%, 40%, 60%, and 80% of 1RM) at different intensities on the levels of plasma AgRP, plasma insulin, and glucose. Materials and Methods: The participants in this experimental study included 45 dormitory male students, aged 20-24 years, with the mean weight of 70.61±3.76 kg, mean age of 21.55±0.17 years, and mean height of 174.84±1.15 cm. They were randomly divided into five groups, each with nine members (i.e., one control group and four experimental groups at 20%, 40%, 60%, and 80% of 1RM). The experimental groups performed the circuitresistance training exercises at the specified intensities; in contrast, the control group performed no regular training during the course of the study. The blood samples were collected from the venous vein 48 hours before and after the training session (three hours after normal breakfast). Results: The results showed no significant differences between the groups in terms of the AgRP (P=0.399) and glucose levels (P=0.270); however, the difference related to the insulin levels was observed to be significant (P=0.013). Conclusion: According to the results of this study, a larger reduction in the AgRP levels is associated with high intensities of resistance training (i.e., at 80% of 1RM). Therefore, training intensity could be regarded as an influential factor in reducing the appetite and controlling obesity among young men.