چين‌خوردگي واحدهاي نئوژن؛ شاهدي بر تكتونيك فعال در شمال‌غرب بيرجند

زمين ساخت منطقه شمال غرب بيرجند عمدتا تحت تاثير عملكرد بخش غربي پهنه گسلي شكرآب قرار دارد. نتايج چهار شاخص SL, Smf ,Vf و Er در شمال غرب بيرجند، مقادير بالايي را براي SL (707) و Er (0.58) و مقادير پاييني را براي Vf (0.94) و Smf (1.14) نشان مي دهد كه همراه با شواهد نوزمين ساختي مثل قطع شدگي و كج شدگي در رسوبات كواترنري، وجود سه نسل از تراس هاي رودخانه اي بريده شده، پشته هاي مسدود كننده و پرتگاه هاي گسلي، حاكي از پويايي زمين ساختي در اين منطقه مي باشد. هم چنين ميزان بعد فركتال آبراهه هابراي اين بخش گسل1.393 مي باشد كه فعاليت بالاي زمين ساختي را تائيد مي كند. مقطع عرضي عمود بر اين پهنه گسلي، نشانگر سه گسل با روند شرقي غربي موازي با هم مي باشد. با توجه به رخداد مهاجرت عرضي در اين منطقه، و هم چنين انطباق كانون زمين لرزه اخير بر روي چين راندگي شمال غرب بيرجند، برخاستگي رسوبات در امتداد روند دوم گسلي (F2) را به عنوان چين خوردگي وابسته به گسل معرفي مي كنيم. اين تاقديس، چيني نامتقارن با يال شمالي كم شيب و يال جنوبي پرشيب مي باشد كه برخاستگي بيش تر در دامنه شمالي را نشان مي دهد؛ و در اثر عملكرد آن به همراه پس راندگي با شيب در جهت جنوب، موجب برخاستگي تاقديس شده اند. با توجه به اختلاف شيب يال هاي شمالي و جنوبي تاقديس شمال غرب بيرجند و هم چنين اختلاف ارتفاع محل اتصال يال تاقديس به دشت شمالي نسبت به محل اتصال تاقديس به دشت جنوبي و هم چنين ظهور پرتگاه هاي موازي با گسل اصلي به دليل رشد و مهاجرت عرضي گسل، كه خود را با تغييرات توپوگرافي در مقطع چين خوردگي نشان مي دهند، چين خوردگي در شمال غرب بيرجند را از نوع چين خوردگي وابسته به انتشار گسل در نظر مي گيريم.