بررسي اثرات سينرژيسم IL-4 وRANKL روي بقا مونوسيت‌هاي خون محيطي بيماران مبتلا به ژانت سل گرانولوما

Effects of IL-4 and RANKL synergism on survival of peripheral blood monocytes in patients with giant cell granuloma

هدف: ژانت سل گرانولوما ضايعه شبه تومور واكنشي استخوان فك مي‌باشد كه مشخصه آن پروليفراسيون بافت گرانوليشن داراي سلول‌هاي ژانت چندهسته‌اي فراوان مي‌باشد. با توجه به نقش مهم IL-4 و RANKLدر پاتوزنز بيماري و ايجاد بستر براي مهاجرت سلول‌هاي بدخيم به مغز استخوان، در اين مطالعه اثرات سينرژيسم اين دو فاكتور را در بقا مونوسيت‌هاي جدا‌شده از خون محيطي بيماران مبتلا به ژانت سل گرانولوما در مقايسه با افراد سالم را مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش‌ها: پس از خون‌گيري از بيماران مبتلا به ژانت سل گرانولوما و افراد سالم، سلول‌هاي تك هسته‌اي خون محيطي توسط گراديانت شيب غلظت فايكول استخراج و مونوسيت‌ها توسط كيت جداسازي مونوسيتي انسانيII جداسازي شدند. مونوسيت‌هاي جدا شده به مدت پنج روز با غلظت‌هايng/ml10,20 از IL-4 و RANKL تيمار شدند و پس از بررسي‌هاي مورفولوژيكي توسط ميكروسكوپ اينورت، آزمون MTT روي بقا مونوسيت‌ها پس از مواجهه با سايتوكاين‌هاي مذبور انجام شد. يافته‌ها:نتايج نشان‌دهنده تفاوت در بقا مونوسيت‌ها در مقايسه بين گروه بيمار و گروه سالم پس از طي دوره تيمار بود. از طرف ديگر، در هر دو گروه بيمار و سالم تعداد سلول‌هاي تيمار شده در مقايسه با گروه‌هاي كنترل فاقد تيمار بيش‌تر بود كه در گروه‌هاي تحت تيمار شواهد مورفولوژيكي بيان‌گر تغيير به نفع تشكيل ژانت سل‌ها وجود داشت. هر دو فاكتور IL-4 و RANKL موجب افزايش بقا مونوسيت‌ها در مقايسه با گروه كنترل شده بودند. نتيجه‌گيري: نتايج مطالعه حاضر، افزايش بقا و هم‌چنين تعداد مونوسيت‌هاي جدا شده از خون محيطي بيماران مبتلا به ژانت سل گرانولوما را توسط فاكتور IL-4 و RANKL همراه با ايجاد مورفولوژي ژانت سل نشان مي‌دهد. اين نتايج بيانگر دخالت IL-4 و RANKL در بدخيمي مرتبط با بيماري مي‌باشد.

Introduction: Giant cell granuloma is a non-neoplastic lesion that is characterized by the fact that granulation tissue proliferation has many multiples of giant cells.Considering the role of IL-4 and RANKL in the pathogens of the disease in this study, we investigated the synergism effects of these two factors on the survival of monocytes isolated from peripheral blood in patients with giant cell granuloma compared with healthy subjects. Materials and Methods: After blood collection of patients with giant cell granuloma and healthy individuals, peripheral blood mononuclear cells were isolated by ficoll density gradient centrifugation and the monocytes were isolated using human Monocyte Isolation Kit II. Isolated monocytes were then cultured in the absence or presence of IL-4 and RANKL (10 and 20 ng/mL) for five days. After morphological examination by inverted microscope, following MTT assay was performed to determine proliferation. Results: The results showed a difference in the survival of monocytes in comparison between the patient group and the healthy group after the treatment period. On the other hand, in both patient and healthy groups, the number of treated cells was higher in comparison to untreated control groups, which in the groups treated with morphological evidence showed a change in favor of the formation of giant cells. Both IL-4 and RANKL factors increased the survival of monocytes in comparison with the control group. Conclusion: The results of this study showed the increased survival and the number of monocytes isolated from peripheral blood in patients with giant cell granuloma by IL-4 and RANKL factors, with the creation of morphology of giant cell. These results indicate that IL-4 and RANKL factors are involved in the onset of malignant disease.