ارزيابي درجه توسعه يافتگي شهرستان هاي استان سيستان و بلوچستان: كاربرد روش هاي چندمعياري

هدف از انجام اين پژوهش بررسي درجه توسعه يافتگي شهرستان هاي استان سيستان و بلوچستان با استفاده از روش هاي چند معياري و ارائه راهكارهاي مناسب و موثر در اين راستا مي باشد. در اين پژوهش، ﻧﻈـﺮ ﺑـﻪ ﺗﻨﻮع ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد از تلفيق سه روش چند معياري تحليل سلسله مراتبي فازي، آنتروپي و تاپسيس در ارزﻳﺎﺑﻲ ميزان توسعه يافتگي شهرستان هاي استان سيستان و بلوچستان استفاده شد. در اين زمينه، 65 زيرمعيار در قالب 5 معيار آموزشي، بهداشتي درماني، كشاورزي، فرهنگي-مذهبي و زيربنايي رفاهي انتخاب و مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه معيار زيربنايي رفاهي با وزن نسبي 0.335 تاثيرگذارترين و معيار فرهنگي_مذهبي با وزن نسبي 0.094 كم اهميت ترين معيار در ارزيابي توسعه يافتگي شهرهاي استان مي باشد. در ميان تمامي زيرمعيارها، مساحت پارك هاي عمومي با وزن كلي 0.048 بالاترين اهميت را دارا مي باشد. براساس نتايج به دست آمده، از بعد متغير هاي بهداشتي درماني، فرهنگي مذهبي، زيربنايي رفاهي شهرستان زاهدان به‌عنوان پيشرفته ترين شهرستان استان، نسبت به ساير شهرها شناخته شد. رتبه بندي نهايي نشان داد كه شهرستان زاهدان با امتياز 0.728 Ci= با اختلاف معني داري نسبت به ساير شهرها توسعه يافته ترين شهرستان استان سيستان و بلوچستان مي باشد و شهرستان زابل با امتياز 0.393 در رتبه دوم و شهرستان هيرمند با امتياز 0.026 در جايگاه محروم ترين شهرستان استان سيستان و بلوچستان قرار گرفت. يافته ها نشان مي دهد لزوم توجه به برنامه ريزي غير متمركز بر اساس منابع و محدوديت ها، به منظور نيل به توسعه و پيشرفت متعادل و يكپارچه منطقه اي، ضرورتي مهم و اجتناب ناپذير است.