امنيت آب در حوضه آبريز سد كوثر تحت شرايط تغيير اقليم: كاربرد روش سيستم ديناميك

در اين مطالعه تلاش شده است تا با يك رويكرد سيستمي رفتار سيستم منابع آب در حوضه آبريز سد كوثر شبيه‌سازي شود. به‌طوركلي با توجه به پيچيده بودن سيستم منابع آبي، يكي از بهترين ابزارهايي كه بتوان از طريق آن ارتباط بين تمامي اجزاي داخل يك سيستم پيچيده را بررسي كرد روش سيستم ديناميك است. سيستم ديناميك يكي از روش‌هايي است كه به‌منظور شناسايي روابط ميان سيستم‌هاي مجزا اما در ارتباط تنگاتنگ باهم و با پويايي در رفتار، استفاده مي‌شود. در اين مطالعه پس از مدل‌سازي و واسنجي مدل طراحي‌شده، رفتار سيستم منابع آب در طول زمان موردبررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه در طي دوره شبيه‌سازي ميزان منابع آب در دسترس روند نزولي خواهد داشت. اين در حالي است كه ميزان تقاضاي آب كه به‌طور مستقيم متأثر از رشد جمعيت است در حال افزايش است. اگرچه درنتيجه افزايش بارندگي تحت سناريو اول وضعيت جريان ورودي به حوضه بهبوديافته است اما افزايش تبخير از سطح آزاد آب و افزايش جريان خروجي همچنان سيستم منابع آب را در وضعيت آسيب‌پذير قرار داده است. به‌طوري‌كه در سال‌هاي ابتدايي علي‌رغم اينكه شاخص امنيت آب در وضعيت بهتري قرار دارد اما انتظار مي‌رود در سال‌هاي پاياني اين شاخص به پايين‌تر از يك نيز برسد. همچنين نتايج حاكي از آن است كه پايين‌ترين شاخص امنيت آب مربوط به شرايط بدبينانه آب‌وهوايي (سناريو دوم) است. لذا سياست‌هاي مديريت تقاضا از طريق كاهش مصرف سرانه آب و يا افزايش راندمان آبياري و كاهش آب مصرفي در هر هكتار از محصول كشاورزي مي‌تواند نقش بسزايي در مديريت پايدار منابع آب داشته باشد.