ارزيابي رويكرد مديران دانشگاهي به تغيير برنامه‌هاي درسي در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالي (مطالعه كيفي)

Investigating the Approach of University Administrators towards the Change of Curriculum in University and Institutes of Higher Education

اين پژوهش با هدف ارزيابي رويكرد مديران دانشگاهي به تغيير برنامه‌هاي درسي در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالي با استفاده از روش پژوهش كيفي اجرا شد. جامعه آماري پژوهش شامل سه گروه مديران دانشگاهي، متخصصان برنامه‌ريزي درسي و سياست‌گذاران در سطح كلان آموزش عالي بود كه بر مبناي نمونه‌گيري نظري با 17 نفر از آنها مصاحبه شد. به‌منظور تحليل داده‌هاي حاصل از مصاحبه از روش كيفي گرانهيم و لوندمن استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان داد چهار رويكرد كلي در مديران دانشگاهي نسبت به تغيير برنامه‌هاي درسي در دانشگاه‌ها وجود دارد. در رويكرد اول (حمايتي)، مديران دانشگاهي به تغيير برنامه‌هاي درسي باور داشته و علاوه بر تأمين منابع و امكانات خود نيز در اين فرايند مشاركت دارند. در رويكرد دوم (غيرحمايتي)، مديران دانشگاهي نه‌تنها به تغيير برنامه‌هاي درسي اعتقادي ندراند بلكه در عمل نيز هيچ‌گونه مشاركتي در زمينه تغيير برنامه‌هاي درسي ندارند. در رويكرد سوم (خنثي)، مديران دانشگاهي نسبت به تغيير برنامه‌هاي درسي در دانشگاه‌ها بي‌تفاوت بوده و تمايلي به مشاركت در فرايند تغيير برنامه‌هاي درسي از خود نشان نمي‌دهند. در رويكرد چهارم (اقتضايي)، مديران دانشگاهي نسبت به تغييرات برنامه‌هاي درسي باور عميق دارند. اين گروه از مديران دانشگاهي علاوه بر تأمين منابع و امكانات براي تغيير برنامه‌هاي درسي، خود نيز در اين فرايند مشاركت فعال دارند.

Present paper reports the findings of a qualitative study which aims to examine the approach of university administrators towards the change of curriculum in higher education institutes. Data were elicited from interviews with 17 participants who are involved as the policy makers, university administrators and curriculum developers in Iranian higher education. The qualitative approach of Graneheim & Lundman was used for the analysis of the interviews. The results showed four holistic approaches towards the change of curriculum among university administrators. Based on the first approach (supportive), the managers believe in these changes and use any resources at their disposal to apply these changes. In the second approach (non-supportive), however, managers are not in favor of these changes and they are not inclined to implement them. In the third approach (neutral), managers are not either for or against the changes and they are not willing to cooperate in their implementation. Finally in contingent approach, managers deeply believe in the changes and welcome them and consequently they try their best to implement these changes and put them into practice.