شرايط بين‌المللي شدن دانشگاهها با تمركز بر برنامه‌ريزي درسي بين فرهنگي

onditions for Internationalization of Universities by Focusing on Intercultural Curriculum Planning

هدف اين پژوهش تبيين و تحليل «شرايط امكان» استراتژي بين المللي شدن در خانه[1] در دانشگاهاي تخصصي استان تهران بود. سه مولفه اصلي مورد مطالعه اين پژوهش برنامه‌ريزي درسي بين فرهنگي، استفاده از اساتيد بين‌المللي و انجام پژوهش‌هاي بين‌المللي بو. اين پژوهش به لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ گردآوري اطلاعات، آميخته از نوع تشريحي است. جامعه مورد مطالعه، اعضاي هيات علمي تمام‌وقت و مديران ارشد دانشگاه‌هاي تخصصيِ سطح «يك» استان تهران بود كه تعداد آنها 2445 نفر بود. نمونه مورد مطالعه از دانشگاههاي علامه طباطبائي و صنعتي شريف انتخاب شدند. براي بخش كمي پژوهش از روش نمونه‌گيري تصادفي چندمرحله‌اي و براي بخش كيفي پژوهش از روش نمونه‌گيري هدفمند و گلوله برفي استفاده شد. ابزار گردآوري اطلاعات در بخش كمي، پرسشنامه‌ي محقق ساخته و در بخش كيفي، مصاحبه نيمه ساختاريافته بوده است. تحليل يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه «توسعه مهارت‌هاي زباني و ارتباطات بين فرهنگي اساتيد بومي»، «تدوين فوق‌برنامه‌هاي مبتني بر تعامل دانشجويان بومي و خارجي»، «اجراي برنامه‌هاي تدريس مشترك اساتيد ايراني و خارجي»، «سياست‌گذاري جهت جذب اعضاي هيات علمي حائز قابليت‌هاي زباني، ارتباطي، و علمي بين‌المللي»، «وجود سياست‌هاي پشتيبان مالي براي پژوهشگران»، «توسعه‌ي دانش و مهارت‌هاي پژوهشي دانشجويان و اساتيد» و «تشكيل انجمن‌ها و باشگاه‌هاي پژوهشي متشكل از پژوهشگران داخلي و خارجي» مهمترين عوامل براي ايجاد شرايط عملي شدن سياستها و فعاليتهاي بين المللي شدن در خانه دانشگاههاي تخصصي استان تهران است. علاوه برآن، اين پژوهش نشان داد، «برنامه‌ريزي درسي بين فرهنگي» بايد به‌عنوان سياست اصلي در بازنگري سرفصلهاي برنامه هاي درسي دپارتمانهاي آموزشي شناخته و عمل شود. علاوه بر آن، تصويب قوانين حامي و تامين زيرساختهاي مالي و استقرار سيستم ارزيابي كيفي و برنامه‌هاي درسي مبتني بر ارتقاي مهارت روش پژوهش و زبان از ديگر عوامل مهم ايجاد شرايط عملي شدن سياستها و فعاليتهاي بين المللي شدن در خانه دانشگاهها است.

This study aims to investigate the application of constructivist curriculum elements in higher education. The research design is a sequential-explanatory mixed method. The instruments employed in this study include a researcher-made questionnaire as well as observation for the quantitative phase and (narrative and qualitative) observation for the qualitative phase. In the quantitative phase, the statistical population includes all the post graduate students of Shiraz University studying humanities. From this population 302 students are selected as the sample through stratified random sampling. For the quantitative observation, one class is selected from each major (n=46) in the faculties under study. For the qualitative observation, three classes from each facility are selected and two sessions are observed. In the first phase, the validity and reliability of questionnaire is examined before implementation. From descriptive statistics, mean and standard deviation and from inferential statistics, one-sample t-test and independent t-tests are used for the purpose of data analysis. The correlation coefficient of 90% is obtained for the observation which confirms the reliability. The validity of qualitative observation is evaluated through the mastery of subject by the researcher. The results indicate no significant difference regarding the target element, content and teaching-learning strategies. However, evaluation element is lower than the standard level. The results obtained from the quantitative phase confirm the results of the questionnaire. The results of the qualitative observation could explain the features of classes.