الگويي براي بين‌المللي ‌شدن دانشگاه‌ها در حوزه علوم انساني و اجتماعي

A Model for Internationalization of Universities in the Fields of Humanities and Social Science

هدف اين پژوهش تدوين الگوي مفهومي براي بين‌المللي‌شدن دانشگاه‌ها در حوزه علوم انساني و اجتماعي بود. اين پژوهش از نوع پژوهش‌هاي كيفي بود كه با استفاده از رويكرد مبتني بر نظريه داده بنياد انجام شد. جامعه آماري شامل صاحب‌نظران و اعضاي هيئت‌علمي داراي آثار نوشتاري مرتبط با بين‌المللي‌شدن، مديران دفاتر بين‌المللي و رؤساي دانشكده‌هاي علوم انساني و اجتماعي دانشگاه‌هاي دولتي شهر تهران بودند كه با استفاده از رويكرد نمونه‌گيري هدفمند در مجموع 12 نفر به عنوان مشاركت‌كنندگان در پژوهش انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از مصاحبه نيمه ساختاريافته گردآوري شد. براي به دست آوردن اعتبار و روايي داده‌ها از روش‌هاي بررسي توسط اعضاء، مثلث سازي منابع داده‌ها و بازبيني توسط همكاران پژوهش استفاده شد. در نهايت نتايج پژوهش نشان داد كه بين‌المللي‌شدن دانشگاه‌ها داراي 8 مؤلفه اصلي است: مؤلفه تبادل استاد و دانشجو و پژوهشگر، تعامل و همكاري‌هاي علمي و پژوهشي، آموزش و پژوهش و خدمات بين‌المللي، تبادل دانش و نظريه، ايجاد فرهنگ بين‌المللي، جذب نخبگان، درآمدزايي و رقابت. همچنين با توجه به عوامل پيشبرنده و بازدارنده بين‌المللي‌شدن دانشگاه‌ها سه راهبرد تدوين شد و مدل نهايي بر اساس آن‌ها ارائه گرديد.

The present research aimed to formulate a conceptual model for internationalization of universities in the fields of humanities and social sciences. This study was a qualitative using a grounded theory approach. The study population included university experts and faculty members who published works on internationalization, managers of international offices, and chancellors of humanities and social sciences faculties in state universities in Tehran. A total of 12 participants were selected for this study through purposive sampling. The data was collected through semi-structured interviews. The methods employed to assess the validity and reliability of the data included review by members, triangulation of data, and review by co-researchers. The results revealed that internationalization of universities involves 8 main components: exchange of data among professors, students, and researchers, research and academic cooperation and interaction, education and research and international services, exchange of knowledge and theories, creation of an international culture, retention of the elite, revenue generation, and competition. Three strategies were also developed based on promotion and restrictive factors of internationalization of universities. and the final model was presented according to the mentioned factors.