بررسي و سنجش احساس امنيت اجتماعي شهروندان شهر مرزي سرخس

امنيت از پيش نيازهاي يك جامعه سالم است و نخستين شرط لازم براي پيشرفت و رسيدن به توسعه پايدار براي جامعه محسوب مي شود. احساس امنيت، بسترساز توسعه جوامع انساني و سعادت يك اجتماع سالم در گرو حفظ و بقاي امنيت و احساس آن است. با توجه به گسترش شهرنشيني و رواج ناامني هاي اجتماعي در شهرها، به ويژه شهرهاي مرزي مطالعه موضوع امنيت و عوامل مؤثر بر آن و راهكارهاي تقويت احساس امنيت در شهرها ضرورت يافته است. هدف پژوهش حاضر سنجش احساس امنيت شهروندان در شهر مرزي سرخس مي باشد. روش پژوهش، توصيفي- تحليلي و به لحاظ نوع كاربردي است. جامعه آماري پژوهش كليه ساكنان 15 تا 54 ساله ساكن در شهر سرخس در سال 1393 مي باشند. براي نمونه گيري از شيوه نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي استفاده شده و حجم نمونه مورد مطالعه 247 نفر مي باشد. ابزار تحقيق، پرسشنامه محقق ساخته بوده كه روايي آن از طريق اعتبار محتوا و پايايي آن از طريق محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ سنجيده شد. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار spss انجام گرفته است. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه ميزان احساس امنيت اجتماعي در بين شهروندان شهر مرزي سرخس (بر اساس ميانگين ها) در طيف نسبتاً مطلوبي قرار دارد. همچنين بين احساس امنيت اجتماعي و اعتماد اجتماعي، امنيت جاني، فضاي فيزيكي- اجتماعي شهر و عملكرد نيروي انتظامي رابطه معناداري وجود دارد. در نهايت راهكارهاي مناسب براي ارتقاي امنيت اجتماعي در شهر مرزي سرخس ارائه شده است.