جمع‌سپاري خط‌‌مشي و جلب مشاركت عامّه در فرايند خط‌مشي‌‌گذاري عمومي: درس‌آموزه‌هايي براي ايران

يكي از مقدمات رسيدن به الگوي مناسب مشاركت مردمي در اداره كشور، مرور الگوها و روش‌هاي موجود ساير كشورها و استفاده از پشتوانۀ علمي آن‌ها، درس‌آموزي از تجربۀ عملي آن‌ها و تلاش براي بكارگيري يافته‌ها با توجه به شرايط و اقتضائات خاص كشور است. هدف از اين پژوهش مرور مختصر سه مرحله مذكور در رابطه با يكي از روش‌هاي نوين مشاركت، به نام «جمع‌سپاري خط‌مشي»، با استفاده از روش تحقيق اسنادي است. لذا در اين نوشتار ضمن معرفي اجمالي روش‌هاي مشاركت عمومي، به تبيين روش‌ جمع‌سپاري مي‌پردازيم و راه‌‌هاي اجرايي، مزايا، الزامات و چالش‌هاي پيش روي تحقق آن را بيان مي‌كنيم و در اين راستا به نمونه‌هايي از تجربيات خارجي جمع‌سپاري خط‌مشي اشاره مي‌نماييم. در نهايت، به ذكر توصيه‌هايي سياستي درخصوص انتقال اين روش به نظام اداري و خط‌مشي‌گذاري ايران پرداخته و نمونه‌هاي آغازين جمع‌سپاري در ايران را معرفي مي‌نماييم.