قابليت بيني الكترونيك با حسگرهاي اكسيد فلزي تحت مدولاسيون دمايي در تشخيص منشاء جغرافيايي ادويه جات

ادويه علاوه‌بر تاثير در طعم و كيفيت مواد غذايي، به دليل خواص ضد ميكروبي يا آنتي اكسيداني عمر ماندگاري مواد غذايي را نيز فزايش مي‌دهد.گونه‌هاي مختلف ادويه‌ها بر اساس محل رويش، كيفيت و ارزش اقتصادي متفاوتي دارند. بنابراين طبقهبندي و جداسازي آن‌ها براساس منشاء جغرافيايي مورد توجه مصرف‌كنندگان و فروشندگان بوده و از اهميت بالايي برخوردار است. در اين پژوهش توانايي كاربرد بيني الكترونيك بر پايه حسگرهاي نيمه‌هادي اكسيد فلزي به عنوان ابزاري غيرمخرب براي تشخيص منشاء جغرافيايي (هند، چين و پاكستان) سه ادويه فلفل سياه، دارچين و زردچوبه مورد مطالعه قرار گرفت. مدولاسيون دمايي به صورت الگوي ولتاژ سينوسي انجام شد و پاسخ گذراي حسگرها براي تحليل داده‌ها مورد بررسي قرار گرفت. تحليل مولفه‌هاي اصلي(PCA) ، تحليل تفكيك خطي(LDA)، ماشين بردار پشتيبان (SVM) و شبكه‌هاي عصبي مصنوعي (ANN) روش‌هايى بودند كه براي رسيدن به اين هدف مورد استفاده قرار گرفت. نتايج نشان داد كه تصوير داده‌ها با استفاده از روش PCA به صورت كاملا واضح خوشه‌هاي مجزايي را بر روي فضاي تغيير شكل يافته PC ايجاد كرد. با كاربرد روش‌هاي LDA، SVM و ANN در تفكيك بر اساس منشاء جغرافيايي براي هر سه ادويه، دقت طبقه‌بندي %100 بدست آمد. همچنين از صحت‌سنجي مدل‌هاي مذكور دقت %100 حاصل گرديد. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه بيني الكترونيك مبتني بر حسگرهاي نيمه‌هادي اكسيد فلزي تحت مدولاسيون دمايي در تركيب با روش‌هاي كمومتريكس (شيمي سنجي) مي‌تواند ابزار موثر و كارآيي در طبقه‌بندي سريع و غير‌مخرب نمونه‌هاي فلفل سياه، دارچين و زردچوبه بر اساس منشاء جغرافيايي باشد.