عوامل مؤثر بر ميزان افزايش جرم در سكونتگاه هاي غير رسمي (مطالعه موردي: شهر پاكدشت)

حاشيه نشيني پديده اي است كه مديريت شهري را با چالش بزرگي مواجه كرده است، زيرا كه از يك سو، بستر ارتكاب به انواع جرايم را فراهم مي كند و از ديگر سو به واسطه رشد قارچ گونه سكونتگاه هاي غير رسمي و نامناسب منظر شهر را زشت و نازيبا مي كند، از اين رو مي توان گفت حاشيه نشيني شهر را از لحاظ زيبا شناختي و امنيتي به واسطه بروز رفتارهاي نابهنجار ناشي از بارگذاري بحراني جمعيت، دچار چالش مي كند. پژوهش حاضر به دنبال شناخت عوامل مؤثر بر ميزان افزايش جرم در سكونتگاه هاي غير رسمي در شهر پاكدشت است. روش انجام پژوهش، به شيوه توصيفي تحليلي است و ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسشنامه و مصاحبه مي باشد. نمونه آماري 62 نفر متشكل از ساكنين سكونتگاه هاي غيررسمي در شهر پاكدشت، صاحبنظران و برخي از مسؤلين شهر پاكدشت بوده است كه از اين تعداد 13 نفر كه داراي تحصيلات بالاي ديپلم مي باشند شامل صاحبنظران و مسؤلين مي باشد. تجزيه و تحليل داده ها با بهره گيري از نرم افزارspss  انجام شده و از آزمون هاي پارامتري (واريانس يك طرفه و t تك نمونه اي و رگرسيون گام به گام) جهت سنجش معناداري عوامل مؤثر بر افزايش جرم در سكونتگاه هاي غير رسمي در شهر پاكدشت استفاده شده است. نتايج آزمون رگرسيون گام به گام نشان مي دهد كه بين تمام مولفه هاي تحقيق (زيربنايي، اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، ساختاري –كالبدي، حقوقي، نهادي سازماني و امنيتي) با افزايش ميزان ارتكاب به جرم رابطه معنادار وجود دارد و عامل اقتصادي با 974/0 بيشترين و عامل حقوقي با 935/0 كمترين تاثير را بر ميزان جرم در مناطق حاشيه نشين داشته اند.