امكان سنجي اقتصادي و زيست‌محيطي استفاده از انرژي خورشيدي در تأمين آب گرم مصرفي ساختمان‌هاي مسكوني (مطالعه موردي: شهر تهران)

به كارگيري انرژي هاي نو و تجديد پذير بويژه انرژي خورشيد، اين منبع لايزال الهي به دليل دريافت آسانتر و در دسترس بودن آن، در طي سال هاي اخير بيشتر مورد توجه دانشمندان و دانشجويان مرتبط با رشته هاي انرژي قرار گرفته است. روش هاي گوناگوني براي استفاده از اين انرژي پاك و لايزال الهي وجود دارد، اما گرم كردن آب با استفاده از    آبگرمكن هاي خورشيدي، آسان ترين و اقتصادي ترين روش موجود مي باشد. در اين تحقيق با در نظر گرفتن تورم و ارزش زماني سرمايه، بررسي هاي اقتصادي براي دوره بازگشت سرمايه جايگزيني آبگرمكن هاي خورشيدي به جاي انواع گازي آن در ساختمان هاي مسكوني شهر تهران صورت گرفته است. در ابتدا تحليل اقتصادي با در نظرگرفتن پرداخت همه هزينه هاي جايگزيني توسط ساكنان در يك ساختمان مسكوني بررسي گرديد. سپس اجراي طرح جايگزيني آبگرمكن هاي خورشيدي توسط دولت از طريق يارانه وزارت نيرو محاسبه شد. پس از بررسي استراتژي هاي مختلف جايگزيني آبگرمكن هاي خورشيدي به جاي آبگرمكن هاي گازي موجود و با توجه به اهميت بحث هاي اقتصادي و محيط زيستي، جايگزيني آبگرمكن ها توسط شهروندان به دليل مسائل مالي و طولاني بودن دوران بازگشت سرمايه (2/11 سال)، در عمل غيرممكن است. از سوي ديگر با توجه به كاهش توليد آلاينده هاي هوا و همچنين گازهاي گلخانه اي (به ويژه CO2 به ميزان7/2 ميليون تن در سال) و توانايي صادرات گاز صرفه جويي شده به كشور هاي همسايه، استراتژي پرداخت هزينه هاي اوليه توسط وزارت نيروداراي بازگشت سرمايه بسيار منطقي تري(تقريبا 2 سال) مي باشد.