ميزان برخورداري شهرستان هاي استان خوزستان از شاخص هاي شهر سالم

امروزه بيش تر شهر ها با سطح فزاينده اي از تبعات منفي ناشي از رشد سريع مواجه هستند كه اين خود سلامت عمومي شهروندان را تهديد مي كند. به همين علت، فكر شهر سالم در پژوهش هاي شهري معاصر اهميت زيادي يافته و از ظرفيت مطالعاتي زيادي برخوردار شده است. هدف پژوهش حاضر بررسي شاخص هاي شهر سالم در شهرستان هاي استان خوزستان مي باشد. روش مطالعه در اين پژوهش توصيفي تحليلي است و داده هاي مورد نياز از سالنامه آماري 1390 استان خوزستان جمع آوري شده است. به منظور تحليل داده ها و سنجش ميزان برخورداري شهرستان هاي استان از شاخص هاي شهر سالم 34 متغير در قالب شاخص هاي سلامت، بهداشتي درماني، اقتصادي-اجتماعي و زيست محيطي پس از وزن دهي به روش آنتروپي شانون در نهايت با استفاده از مدل تصميم گيري چند معياره الكتر رتبه بندي شده اند. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه شهرستان هاي اهواز، دزفول و شوش در وضعيت مطلوب و شهرستان هاي هويزه، هفتكل و باوي در وضعيت نامطلوب و نامناسبي  از لحاظ برخورداري از شاخص هاي شهر سالم قرار دارند. از عمده دلايل اين امر مي توان به پايين بودن تعداد آزمايشگاه، داروخانه، پزشك متخصص، تعداد تخت، دندانپزشك، نرخ اشتغال، كمبود فضاي سبز شهري و بالا بودن نرخ بيكاري اشاره كرد.