ارزيابي كاربري اراضي شهري زرقان با رويكرد كيفيت محيط

برنامه‌ريزي كاربري اراضي شهري، هسته‌ي اصلي نظام برنامه‌ريزي شهري است. هدف از برنامه‌ريزي كاربري اراضي، پيشنهاد آرايش فضايي و نظم مكاني مناسب براي كاربري‌ها و فعاليت‌هاي شهري، به ويژه در شهرهايي است كه كاربري‌ها تركيب و تنوع زيادي دارند. دستيابي به اين هدف، نيازمند درك چگونگي تخصيص فضا و توزيع زمين ميان كاربري‌ها است كه با روش‌هاي ارزيابي كمي و كيفي كاربري‌ها امكان‌پذير است. در مقاله حاضر به بررسي وضعيت كاربري اراضي شهر زرقان پرداخته شده است. به اين منظور با استفاده از ارزيابي كمي و كيفي به چگونگي آن پرداخته شده است. در ارزيابي كمي به بررسي سرانه كاربري و مقايسه آنها با استاندارهاي موجود پرداخته شده است. در ارزيابي كيفي با استفاده از شاخص‌هاي كيفيت محيط اقدام به تشكيل پرسش‌نامه شده و در بين ساكنين پخش گرديده است. روش اين پژوهش از جهت هدف تحقيق، كاربردي توسعه‌اي و از منظر چارچوب پژوهش، تحليلي توصيفي است. جمع‌آوري اطلاعات به‌صورت ميداني، كتابخانه‌اي، مصاحبه با مسئولين و ساكنين و تدوين پرسشنامه مي‌باشد. نتيجه تحليل كاربري‌ها در شهر زرقان نشان مي‌دهد كه گسترش كالبدي شهر در دهه‌هاي اخير و افزايش جمعيت آن باعث ايجاد عدم تعادل در پراكنش كاربري‌ها گرديده، اما بسيار نامحسوس در حال ازدياد است. اگرچه در حال حاضر به وخامت اوضاع منجر نگرديده، اما روندي صعودي به خود گرفته است. سرانه بسياري از كاربري‌ها با استانداردهاي موجود تطبيق داشته و ميزان رضايت‌مندي نسبتاً مطلوبي را از سوي ساكنين كسب كرده است.