تجربۀ روايت شدۀ زنان از ساختار قدرت در خانواده

هدف اين مقاله دستيابي به فهمي عميق‌ از تجربۀ روايت شدۀ زنان، از ساختار توزيع قدرت در خانواده است. روش تحقيق، كيفي است. ابزار گردآوري داده‌ها مصاحبه‌هاي نيمه‌ساختار يافته و تكنيك تحليل داده‌ها، تحليل داستان زندگي است. طرح نمونه‌‌گيري در اين مقاله هدفمند است و شيوۀ نمونه‌گيري، اشباع نظري است. پرسش‌شوندگان شامل 25 نفر از زنان شاغل و 25 نفر از زنان غيرشاغل هستند. چهارچوب نظري تحقيق برگرفته از نظريۀ منابع بلاد و ولف است كه بر اساس پيش‌فرض‌هاي آن، تقسيم قدرت در خانواده و پايگاه قدرت هر يك از همسران، متأثر از منابع در دسترس هر يك از آنها و انتظارات هنجاري ارزشي از زن و شوهر است؛ به بيان ديگر، هر چه منابعي كه شخص در اختيار دارد بيشتر باشد، از قدرت بيشتري نيز برخوردار است. نتايج تحقيق نشان‌دهندۀ وجود سه الگوي تصميم‌گيري: زن مسلط، مرد مسلط و الگوي توافقي در خانوادۀ زنان شاغل و غيرشاغل است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد، زنان شاغل، علي‌رغم آنكه از منابع، دارايي و ثروت برخوردار بوده‌اند، اما اين دارايي‌ها در برتري تصميم‌گيري آنها اثرگذار نبوده است. لذا زنان هر دو گروه، عمدتاً در تصميم‌گيري‌هاي خرد و كم هزينه، برتري تصميم‌گيري داشته‌اند و كمتر در تصميم‌گيري‌هاي كلان و پرهزينه اثرگذار بوده‌اند. همچنين زنان هر دو گروه در مقابل اقتدارگرايي مردان، به خاطر «حفظ زندگي‌شان» منعطف بوده‌‌اند و از تصميمات خود كوتاه آمده‌اند.