بررسي فهم عامه از علم و رابطه آن با مصرف رسانه‌ها در بين شهروندان تهراني

اين پژوهش بدنبال شناخت ميزان فهم عامه از علم و شناخت ميزان مصرف رسانه‌هاي همگاني شهروندان تهراني و رابطه آن با يكديگر است. براي اين منظور ميزان فهم عامه از علم در سه بعد شناختي، نگرشي و رفتاري سنجيده شد. اين پژوهش، در سطح كمي و با روش پيمايشي انجام گرفته است و افراد مورد مطالعه نيز مردان و زنان بالاي 15 سال شهر تهران هستند كه 400 تن به‌عنوان نمونه در نظر گرفته شد. پس از گردآوري داده‌ها با كمك نرم‌افزار آماري، داده‌ها مورد پردازش و نتايج در سطح توصيف و تحليل داده‌ها ارائه شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه فهم عامه از علم در سطح متوسط است. البته در بعد شناختي و رفتاري در سطح متوسط و در بعد نگرشي در سطح بالا است. درباره ميزان مصرف رسانه‌هاي همگاني نيز نتايج نشان داد اين ميزان در سطح پاييني است. در بين رسانه‌ها بيشترين مصرف مربوط به كتاب، تلويزيون، ماهواره و اينترنت بوده است. نتايج آزمون فرضيه‌هاي پژوهش نيز نشان مي‌دهد فرضيه اصلي يعني رابطه بين ميزان مصرف رسانه‌ها با فهم عامه از علم تأييد شد، نتايج رگرسيون چندگانه و تحليل مسير هم نشان داد سه متغير ميزان مصرف رسانه‌ها، ميزان تحصيلات و طبقه اجتماعي به صورت مستقيم و متغيرهاي ميزان اعتماد به رسانه‌ها، ميزان انطباق محتواي رسانه‌ها با نياز مخاطبان، سن، رشته تحصيلي در دبيرستان، وضعيت فعاليت، جنس، و وضعيت تأهل به صورت غير مستقيم با فهم عامه از علم رابطه معناداري دارند.