تأثير فساد بر وضعيت محيط زيست

هدف از انجام اين پژوهش بررسي تأثير فساد و ناكارآمدي دولت بر وضعيت محيط زيست با تأكيد بر قضيه كوز مي‌باشد. تجزيه و تحليل بر روي داده‌هاي كشورهايي با درآمد متوسط، در دوره زماني 2002-2011 با استفاده از داده‌هاي تابلويي و تكنيك (mixed effect) در قالب الگوي اثرات تصادفي صورت گرفته است. ميزان انتشار CO2 به عنوان متغير وابسته و شاخصي براي وضعيت محيط زيست انتخاب شده است، زيرا كه مهم‌ترين گاز گلخانه‌‌اي به‌حساب مي‌آيد. انتخاب كشورهايي با درآمد متوسط به اين دليل است كه سطح فساد در اين كشورها بيشتر از كشورهاي توسعه‌يافته با درآمد بالا مي‌باشد. همچنين در اين مطالعه از چهار متغير كنترلي درجه باز بودن تجاري، ميزان استفاده از انرژي، وضعيت صنعتي و رشد شهرنشيني استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه فساد اثر منفي و كاملاً معني‌داري بر كيفيت محيط زيست از طريق افزايش انتشار CO2 دارد. تأثير صنعتي شدن و تجارت بر كيفيت محيط زيست بسته به متغير انرژي نتايج متفاوتي به دست مي‌دهند. بنابراين به طور كلي در مورد معني‌دار بودن آن‌ها نمي‌توان اظهارنظر كرد. افزايش استفاده از انرژي موجب آلودگي بيشتر محيط زيست مي‌شود. فرضيه تأثير منفي رشد شهرنشيني بر وضعيت محيط زيست نيز تأييد نمي‌شود. ليكن در اين پژوهش شهرنشيني اثري مثبت و معني‌دار بر كيفيت محيط زيست از طريق كاهش انتشار CO2 دارد.