اثربخشي آموزش مثبت نگري بر اساس مفاهيم قرآني بر عزت نفس و اميد به زندگي زنان معتاد

اين مطالعه با هدف بررسي اثربخشي آموزش مثبت نگري بر اساس آيات قرآن بر عزت نفس و اميد به زندگي زنان آسيب ديده اجتماعي (معتاد) انجام شد. طرح پژوهش از نوع پيش آزمون ـ پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل تمام معتادان زن (29 نفر) مراجعه كننده به مراكز درمان اعتياد شهرستان رودسر در سال 1395 بود كه از آن ميان 24 زن، كه در نمره عزت نفس كوپر اسميت و اميد به زندگي ميلر، كمترين نمره را كسب كرده بودند به شكل تصادفي در دو گروه آزمايش (12 نفر) و كنترل (12 نفر) گمارده شدند. سپس، آموزش مثبت نگري اسلامي طي ده جلسه 90 دقيقه‌اي براي گروه آموزش اجرا شد در حالي كه گروه كنترل آموزشي دريافت نكرد. در پايان، هر دو گروه به پرسشنامه ها پاسخ دادند. نتايج تحليل كواريانس نشان داد كه ارتباط مثبت معناداري بين مثبت نگري و اميدواري وجود دارد در حالي كه اين رابطه درباره عزت نفس معنادار نبود؛ به عبارت ديگر مثبت نگري مي تواند در افزايش احساس اميدواري نقش مؤثري داشته باشد؛ اما پرورش عزت نفس به عوامل ديگري نيز وابسته است.