اثربخشي زوج درماني مبتني بر پذيرش و تعهد و هيجان محور بر بهبود سازگاري و تعهد زناشويي زوجين

هدف اين پژوهش، بررسي اثربخشي زوج درماني مبتني بر پذيرش و تعهد و هيجان محور بر بهبود سازگاري و تعهد زناشويي زوجين شهر اراك بود. در اين پژوهش 45 زوج با مشكلات زناشويي مراجعه كننده به مركز مشاوره دانشگاه آزاد اسلامي واحد اراك با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گروه گواه هر كدام (15 زوج) قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه سازگاري زناشويي گراهام و اسپنير (1976) و تعهد آدامز و جونز (1997) بود. داده‌ها با استفاده از شاخصهاي آمار توصيفي و تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه زوج درماني مبتني بر پذيرش و تعهد و زوج درماني هيجان محور نسبت به گروه گواه به طور معني داري بر سازگاري و تعهد زناشويي اثربخش بوده است (0/001≥P). در نتيجه زوج درماني مبتني بر پذيرش و تعهد و زوج درماني هيجان‌محور در افزايش سازگاري و تعهد زوجين تأثير داشته است و از نتايج اين پژوهش مي‌توان در كاهش مشكلات زناشويي بهره برد.