پيش‌بيني كيفيت رابطه زناشويي بر اساس ابعاد هوش هيجاني در زنان و مردان متأهل و همسرانشان

هدف اين پژوهش پيش‌بيني كيفيت رابطه زناشويي بر اساس ابعاد هوش هيجاني در زنان و مردان متأهل و همسرانشان بود. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. در اين پژوهش 112 زوج (224 نفر) با شرايط ورود حداقل يك سال و حداكثر 20 سال زندگي مشترك، كه در بهار سال 1395 به فرهنگسراي خانواده شهر اصفهان مراجعه كرده بودند به شيوه نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و پرسشنامه كيفيت ابعاد رابطه (فليچر، سيمپسون و توماس، 2000) و پرسشنامه هوش هيجاني (بار ـ آن، 1997) را پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS21 و با استفاده از تحليل رگرسيون چندگانه (گام به گام) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد كه مؤلفه‌هاي خودآگاهي هيجاني و شادماني از متغير هوش هيجاني در مردان و مؤلفه‌هاي شادماني در زنان مي‌تواند كيفيت رابطه زناشويي را بين آنها پيش‌بيني كند. هم‌چنين مؤلفه خودآگاهي هيجاني در زنان مي‌تواند كيفيت رابطه زناشويي مردان را به‌طور معني‌داري پيش‌بيني و مؤلفه شادماني در مردان مي‌تواند به‌طور معني‌داري كيفيت رابطه زناشويي زنان را پيش‌بيني كند (P=0/001 ). در نتيجه هوش هيجاني و برخي از ابعاد آن در ارتقاي كيفيت رابطه زناشويي تأثيرگذار است و از نتايج اين پژوهش مي‌توان در بهبود كيفيت رابطه زناشويي در زوجين بهره برد.