كليدواژه :
پست مدرن , عدم قطعيت , مايكل بورمان , ديمين هرست
چكيده فارسي :
يكي از اصلي‌ترين ويژگي‌هاي فلسفه پست مدرن، كثرت نظريات و مفاهيم، چند معنايي و چند ارزشي بودن تعاريف است كه در مقام بيان، به ارائه راهكارهاي نسبي و غيرقطعي منتهي مي‌شود. عدم قطعيت به عنوان يكي از شاخصه‌هاي اصلي پست مدرنيسم، مرتبط با زيرمجموعه‌هاي ديگري از فلسفه پست مدرن هم‌چون عدم تعيّن، چند علت گرايي، چند معنايي، كثرت‌گرايي و شكاكيت است. بسياري از هنرمندان معاصر، عدم قطعيت را با موضوعات تقابل ميان بود و نبود، وجود و عدم، پايداري و ناپايداري و ...، در مركز توجه قرار داده‌اند. اين رويكرد به مرور تبديل به يك شاخصه بارز در آثار هنرمندان معاصر شده است؛ از جمله اين هنرمندان مي‌توان به ديمين هرست و مايكل بورمانس اشاره كرد. اين دو هنرمند هر يك به نوعي متفاوت، به مسأله عدم قطعيت پرداخته‌اند. پرسش بنيادين پيش روي اين جستار، چگونگي بازنمايي مفهوم عدم قطعيت در آثار هنري معاصر با رسانه‌ها، اسلوب و رويكردهاي متفاوت هنري است. طبق يافته‌هاي پژوهش، مشخصاً در آثار دو هنرمند، مفهوم مورد نظر با رسانه، تكنيك و ابزار متفاوت به منصه ظهور رسيده است؛ در حالي كه بورمانس، از رسانه سنتي نقاشي (البته به صورت التقاطي با عكاسي و تئاتر) براي بيان ايده مذكور استفاده نموده و هرست، از چيدمان و اجراهاي اسرارآميز براي ايجاد اين مفهوم بهره برده است. اشتراكات مفهومي در آثار اين دو هم‌چون مرگ و زندگي، امكان و عدم امكان، رئاليسم و فانتزي و ...، در بيان، با نوعي طنز تلخ درآميخته است. اين تحقيق به‌شكل توصيفي‌ـ تطبيقي صورت گرفته و نتيجه حاصل از آن نشان مي‌دهد كه ايجاد چالش در ذهن مخاطب از طريق مفاهيم متضاد، به بيان ايده مشترك عدم قطعيت در آثار هنري اين دو هنرمند منتهي شده است و در حالي كه هرست از رسانه‌اي مدرن و بورمانس از رسانه‌اي سنتي بهره مي‌جويند، اما در آثار هر دو هنرمند، ايجاد پرسش‌هاي متناقض و مخدوش نمودن قطعيت‌هاي ذهني مخاطب، معيار اصلي در ساخت معنا است.
چكيده لاتين :
One of the most essential characteristics of postmodern philosophy involves the abundance of opinions and concepts and the multi meaning and values of definitions that expressively lead to the presentation of relative and uncertain solutions. Uncertainty, as one of the main characteristics of postmodernism, is related to other subsectors of postmodern philosophy such as lack of objectivity, multi reasoning, multi meaning, pluralism and skepticism. Many contemporary artists in conceptualizing uncertainty consider subjects of binary oppositions such as presence and absence, existence and nothingness, stability and instability, etc. as the pivot of their ideas and this approach gradually has changed into a distinctive element in their works. Damien Hirst and Michael Borremans are among such artists. These two artists each have differently expressed the issue of uncertainty. The fundamental question in the current research involves the manner by which the concept of uncertainty is represented in the contemporary artworks through different media, style and artistic approaches. According to the research findings, specifically in the works of the two artists under study, the noted concept has surfaced through different techniques, tools, and media. While Borremans has employed traditional painting media(of course eclectically with history of art, photography and theatre) to express the mentioned idea and Hirst has enjoyed mysterious installations and executions to convey the concept, but conceptual similarities in the works of these two artists such as life and death, possibility and impossibility, realism and fantasy, etc. have been blended and expressed with a certain bitter sarcasm. This research has been conducted as a descriptive-comparative study and the results reveal that creating challenge in the mind of the audience through opposing concepts has led to the expression of the common idea of uncertainty in the works of these two artists.
