پديد آورندگان :
داداش كريمي، يحيي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات تهران - گروه مديريت دولتي , ميرسپاسي، ناصر دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات تهران - گروه مديريت دولتي , نجف بيگي، رضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات تهران - گروه مديريت دولتي
كليدواژه :
حكمراني , حكمراني آموزش عالي , پاسخگويي , شفافيت , مشاركت
چكيده فارسي :
بررسي پژوهش‌هاي گذشته درزمينة حكمراني نشان‌دهندة اين موضوع بوده كه درمجموع هريك از پژوهش‌ها با توجه بـه نـوع رويكـرد، تأكيد و اهدافي كه دنبال مي‌كرده، بـه بيـان چنـد ويژگـي خـاص پرداخته و قادر به پوشـش دادن مجموعـه ويژگـي‌هـاي حكمراني نبوده است. در اين راستا، در اين پژوهش تلاش شده تا اين خلأ برطرف شده و شاخص‌هاي شفافيت، پاسخگويي و مشاركت نظام حكمراني آموزش عالي با در نظرگرفتن زمينه‌هاي سياسي، اقتصادي و اداري مورد شناسايي قرار گرفته و مدل حكمراني آموزش عالي در كشور ارائه شود. پژوهش حاضر را مي‌توان پژوهش كيفي دانست. همچنين جامعة آماري اين پژوهش مشتمل بر دو گروه افراد مديران و استادان دانشگاهي بوده است كه از طريق مصاحبة باز انجام شده است. در اين پژوهش با توجه به اينكه هدف پژوهش ارائه مدل حكمراني در آموزش عالي بوده است از روش تحليل مضمون (تم)، به‌منظور تجزيه و تحليل مصاحبه‌ها (كدگذاري و تعيين تم‌هاي فرعي و اصلي) استفاده شده است. يافته‌هاي پژوهش بيانگر اين موضوع بوده كه مدل نهايي حكمراني آموزش عالي مشتمل بر نه عامل: شفافيت سياسي اجتماعي، شفافيت اقتصادي، شفافيت اداري (بوروكراتيك)، پاسخگويي سياسي اجتماعي، پاسخگويي اقتصادي، پاسخگويي اداري (بوروكراتيك)، مشاركت سياسي اجتماعي، مشاركت اقتصادي، مشاركت اداري (بوروكراتيك) بوده است.
چكيده لاتين :
Governance can be considered a way of exercising power in the management of the social and economic resources of a country. A review of past research in the field of governance has determined that, each research, in terms of the type of approach, emphasis and goals pursued, has been characterized by a number of specific characteristics and has not been able to cover a set of governance features. In the research, efforts have been made to address this gap and identify the effectiveness and efficiency indicators of the higher education governance system with regard to political, economic and administrative contexts and provide a model for the governance of higher education in the country. This research can be considered as qualitative research. The statistical population of the study consisted of two groups of academic directors and professors interviewed by semi-structured interviews. In this research, the aim of the study was to provide a model of governance in higher education, so some quality analysis methods, such as theme analysis, have been used to analyze the interviews. The findings of the research indicated that the final model of higher education governance was composed of nine factors: Political social Transparency, economic Transparency, administrative Transparency, social political Responsiveness, economic Responsiveness, administrative Responsiveness, Political social Partnership, economic Partnership and administrative Partnership.
