تاثير خصوصيات خاك و فرسايش بادي بر روي سازه هاي هيدروليكي رودخانه سيستان

رودخانه سيستان، از رودخانه هاي اصلي دشت سيستان است كه بر روي آن سازه هاي هيدروليكي مختلفي ساخته شده است. در اين تحقيق، تعدادي از سازه هاي مهندسي تحت تأثير فرسايش بادي، مورد بررسي قرارگرفته اند. محدوده هاي مورد مطالعه، ورودي آب چاه نيمه ها، سدهاي كهك، زهك و سيستان و پل نهورابرا شامل مي شود. در مرحله اول جهت رودخانه در هر محدوده نسبت به جهت باد غالب تعيين شده است و سپس موانع طبيعي و مصنوعي، شامل پوشش گياهي، ساختمانها و ارتفاعات طبيعي كه در مسير وزش باد بوده؛ مشخص شده است. در مرحله بعد بافت خاك، وزن واحد حجم و چسبندگي خاك زمينهاي ساحل رو به باد رودخانه تعيين شده است. بر اساس نتايج اين تحقيق، بخشهاي مختلف رودخانه سيستان به صورت موازي، مايل و عمود نسبت به جهت باد غالب قرار گرفته است. بافت خاك عمومأ رس سيلتي، همراه با شن، لوم، لوم سيلتي و لوم ماسه اي است كه در محدوده هاي حاشيه رودخانه به لوم و لوم سيلتي تغيير مي يابد. خاكهاي اين محدوده عمومأ حد رواني كمتر از 25 داشته و داراي چسبندگي ناچيزي هستند. مقاومت برشي زهكشي نشده خاكهاي سطحي در طول مسير رودخانه و در محدوده ساحل رو به باد، كمتر از 30 كيلو پاسكال است. همچنين، وزن واحد حجم خاك، در محدوده مورد مطالعه، بين 1.2 تا 1.3 گرم بر سانتيمتر مكعب مي باشد. پوشش گياهيسواحل رو به باد، در نزديكي سازه هاي مهندسي، بسيار كم و حداكثر 20 درصداست. نتايج نشان مي دهد كه رسوبات منطقه عمدتأ دانه ريز بوده و فاقد چسبندگي هستند و تراكم كمي دارند. بنابر اين بر اثر خشكسالي هاي اخير و كاهش پوشش گياهي، فرسايش و حمل خاك به شدت افزايش يافته است و سازه هاي مربوط به سد كهك، سد سيستان و پل نهوراب، بيشترين تأثير پذيري را دارند.