بررسي اثر تاريخ كاشت و همزيستي مايكوريزا بر ويژگي‌هاي رويشي، فيزيولوژيك و عملكرد غدۀ سه رقم سيب‌زميني

به‌منظور بررسي اثر تاريخ كاشت و همزيستي قارچ مايكوريزا بر ويژگي‌هاي رويشي، فيزيولوژيكي و عملكرد سه رقم غدۀ سيب‌زميني، پژوهشي طي سال‌هاي زراعي 94-1393 انجام شد. تيمارها شامل تاريخ كاشت در سه سطح 15 ارديبهشت، 1 و 15 خرداد (كرت اصلي) و تركيب فاكتوريلي سه رقم سيب‌زميني (آگريا، سانته و آريندا) و دو سطح با مايكوريزا و بدون مايكوريزا (كرت فرعي) بودند. نتايج نشان دادند بيشترين عملكرد غدۀ سيب‌زميني (38 تن در هكتار) با كشت رقم آريندا در زمان كشت زودتر (15 ارديبهشت) نسبت به زمان كاشت رايج (اول خرداد) منطقه حاصل شد. تاريخ كاشت رايج به علت هم‌زماني مراحلي از رشد گياه (به‌ويژه گلدهي) با حداكثر دماي هواي منطقه دچار تنش‌هاي محيطي شده و تأثيري منفي بر ويژگي‌هاي فيزيولوژيك مرتبط با دستگاه فتوسنتزكننده (رنگدانه‌هاي فتوسنتزي) گياه گذاشته و باعث كاهش عملكرد غدۀ سيب‌زميني در منطقۀ فريدون‌‌شهر شده است. مايكوريزا با تأثير مثبت بر توسعۀ ريشه سبب بهبود رنگدانه‌ها و افزايش وزن خشك ريشه، برگ و اندام هوايي سيب‌زميني مي‌شود. درمجموع به‌نظر مي‌رسد رقم آگريا (رقم رايج منطقه) به‌ دليل توليد كمتر سيستم آنتي‌اكسيدان غيرآنزيمي (كاروتنوئيد) و آنزيمي (كاتالاز، پراكسيداز و آسكوربات پراكسيداز) تحمل كمتري نسبت به دو رقم ديگر در مواجهه با تنش‌هاي محيطي دارد؛ اين امر به عملكرد كمتر غده در هر سه تاريخ كاشت با مايكوريزا يا بدون مايكوريزا منجر شده ‌است.