تأثير عصاره گياه دارويي مرزنجوش بر بيان برخي ژن‌هاي دخيل در مقاومت به عامل بيماري سپتوريوز برگي در دو رقم گندم چمران و ياواروس

بيماري سپتوريوز برگي گندم، كه عامل آن قارچ Mycosphaerella graminicola مي باشد، يكي از مخرب‏ترين بيماري‏هاي گندم است. ارقام مقاوم و سموم شيميايي دو روش معمول جهت كنترل اين بيماري مي‌باشند. دراين تحقيق تاثير عصاره گياه دارويي مرزنجوش بر القا مقاومت در دو رقم حساس و مقاوم گندم بررسي گرديد. آزمايش در دو شرايط كنترل (بدون عصاره) و تيمار(عصاره) روي دو رقم گندم چمران (مقاوم) و ياواروس (حساس) در گلخانه انجام گرفت. دو روز بعد از تيمار عصاره، آلودگي دو رقم با ايزوله قارچ سپتوريوز دهلران جليزي به مقدار 10^5 × 7 اسپور در ميلي‌ليتر آلوده شدند. RNA و سنتز cDNA از نمونه‌هاي برگي در سه زمان 6، 12و 24 ساعت بعد از آلودگي جهت آناليزهاي بعدي تهيه گرديد. نتايج نشان داد كه ميزان بيان ژن PR1 در زمان‌هاي مختلف بين دو رقم مقاوم و حساس بعد از عصاره‌پاشي و آلودگي با ايزوله قارچ بسيار متفاوت است، به طوري كه اين ميزان بعد از 6 ساعت به 5/2 برابر رقم حساس رسيد. اما ميزان بيان ژن Ppi بعد از 6 ساعت تيمار،‌ در رقم ياواروس تقريباً 5/2 برابر رقم چمران مشاهده شد. به كاربردن عصاره مرزنجوش باعث افزايش بيان ژن PR1 در رقم مقاوم گرديد در حالي كه بيان ژن Ppi در رقم حساس افزايش يافت. لذا با توجه به اينكه بيان ژن Ppi پس از 24 ساعت بعد از آلودگي در رقم حساس سه برابر رقم مقاوم شد. پيشنهاد مي‌شود كه به كار بردن عصاره متانلي گياه دارويي مرزنجوش مي تواند سبب القا مقاومت و فعال شدن سيستم دفاعي گياه در مقابل پاتوژن قارچي M. graminicola باشد.