بررسي اثر روش‌هاي مختلف خشك كردن برگ بلوط گونه Q. persica و افزودن پلي‎اتيلن‎گليكول بر غلظت تركيبات فنولي، جمعيت پروتوزوآيي و توليد گاز متان

هدف از انجام اين پژوهش بررسي اثر روش‌هاي مختلف خشك كردن برگ بلوط گونه Q. persica و افزودن پلي‌اتيلن گلايكول بر غلظت تركيبات فنولي و اثر آن برجمعيت پروتوزوا، كل گاز توليدي و توليد گاز متان در شرايط آزمايشگاه بود. اين آزمايش در قالب طرح كاملاً تصادفي و به صورت فاكتوريل دو× چهار با دوازده تكرار براي هر تيمار در دو دوره انجام شد. تيمارهاي آزمايشي شامل روش‏هاي مختلف خشك كردن برگ بلوط (خشك كردن در آفتاب، در سايه، در آون و به روش انجماد) با و بدون پلي‎اتيلن‎گلايكول بودند. روش‌هاي مختلف خشك كردن بر غلظت كل تركيبات فنولي، تانن متراكم و تانن قابل هيدروليز اثر معني‎داري داشت. اما روش خشك كردن بر محتواي كل تانن تاثير معني‎داري نداشت. در همه تيمارهاي آزمايشي جمعيت پروتوزوآ تحت تاثير پلي‎اتيلن‎گليكول افزايش معني‎داري را نشان دادند. بيشترين و كمترين جمعيت پروتوزوآ به‌ترتيب در تيمار خشك كردن با انجماد و آون مشاهده شد. با افزودن پلي‎اتيلن‎گليكول توليد گاز افزايش غير معني‌داري نشان داد. در همه تيمارها (به‌جز برگ خشك شده در آفتاب و آون) با افزودن پلي‎اتيلن‎گليكول توليد گاز متان به‌طور معني‌داري افزايش يافت (6/53 درصد). بيشترين و كمترين درصد متان به‌ترتيب در تيمار خشك كردن با انجماد و آون (به‌ترتيب 14 و 7/8 درصد كل گاز توليدي) مشاهده شد. نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه خشك كردن با استفاده از آون غلظت كل تركيبات فنولي و تانن قابل هيدروليز برگ بلوط و توليد گاز متان ناشي از تخمير ميكروبي برگ را نسبت به ساير روش‌هاي خشك كردن به ميزان بيشتري كاهش داد. بنابراين با توجه به يافته‌هاي اين مطالعه به نظر مي‌رسد خشك كردن برگ بلوط با آون روش مناسب‌تري مي‎باشد.