شكل‌گيري نقاط بحراني در كلان‌شهرها و پيامدهاي ناشي از آن

lt;strong gt;زمينه و هدف: lt;/strong gt; بررسي نقاط بحراني در كلان‌شهرها نشان‌دهنده پيامدهاي ناخوشايندي از شكل‌گيري اين نقاط، مناطق يا كانون‌هاي آسيب‌زا است. اين پژوهش با هدف شناسايي، دسته‌بندي و رتبه‌بندي اين پيامدها انجام شده است. lt;strong gt;روش‌شناسي: lt;/strong gt; پژوهش حاضر بر حسب هدف كاربردي توسعه‎اي و از لحاظ روش گردآوري اطلاعات توصيفي – پيمايشي ‏‏محسوب مي‌شود كه با ‏نگاهي به افق ده‌سال آينده در كلان‌شهر تهران با رويكرد كمي انجام شده است. پرسشنامه محقق‌ساخته ‏حاوي 31 گويه، بين خبرگان توزيع و 44 پرسشنامه قابل تجزيه و تحليل جمع‌آوري ‏شد. ‏اطلاعات جمع‌آوري شده پس از اعتبارسنجي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و پيامدهايي كه با آزمون t تك‌نمونه‌اي در سطح اطمينان 95 درصد تأييد شده بود، با استفاده از آزمون فريدمن، رتبه‌بندي گرديد. lt;strong gt;يافته‌ها: lt;/strong gt; 31 پيامد احصاء شده در 4 بُعد فرهنگي اجتماعي، كالبدي، كنترل و نظارت و اقتصادي مورد تأييد قرار گرفت و رتبه‌بندي شد. خي‌دو آزمون فريدمن با 30 درجه آزادي در سطح معني‌داري 001/0 برابر 498/149 است. lt;strong gt;نتيجه‌گيري: lt;/strong gt; ‏نتيجه رتبه‌بندي پيامدهاي احصاء شده نشان مي‌دهد مهم‌ترين پيامد تشكيل نقاط بحراني در كلان‌شهرها عبارت است از: ‏«كنارهم قرار گرفتن بزهكاران و مجرمين ‏حرفه‌اي و سابقه‌دار» و در پي آن «وجود فرصت‌هاي جرم در محيط» و «ايجاد پتانسيل جرم‌خيزي در منطقه». اين بدان معناست كه هم‌افزايي ارتكاب جرم در اثر كنارهم قرار گرفتن مجرمين با تشكيل نقاط بحراني بيشتر مي‌شود و زمينه جرم‌خيزي نقطه بحراني را تقويت مي‌كند لذا لازم است پليس و مديريت شهري با نگاهي به اين پيامدها و رصد نقاط مختلف شهر، بسترهاي شكل‌گيري را كنترل و از تشكيل نقاط بحراني پيشگيري كند.