بررسي تعيين‌كننده‌هاي ارتقاي فضيلت سازماني در مراكز آموزشي درماني شهر تبريز

هدف كلي پژوهش حاضر بررسي تعيين‌كننده‌هاي ارتقاي فضيلت سازماني در مراكز آموزشي درماني شهر تبريز است. براي اين منظور فضيلت سازماني براساس مدل پژوهش كمرون و همكاران (2004) و عوامل مؤثر بر ارتقاي فضيلت سازماني براساس مطالعه كتب و مقالات مرتبط و با مبنا قرار دادن پژوهش نجف بيگي و همكاران (1393) در 31 عامل به صورت اوليه شناسايي شد. جامعة آماري پژوهش حاضر كاركنان بيمارستان‌هاي دولتي تبريز است و حجم نمونة آماري براساس فرمول كوكران 362 نفر برآورد و از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي استفاده شده است. ابزار جمع‌آوري اطلاعات پرسشنامه است كه پس از سنجش روايي و پايايي و اطمينان از آن در اختيار نمونة آماري قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل داده‌هاي آماري از آزمون رگرسيون خطي چندگانه استفاده شد. نتايج حاصل از آزمون برابري ميانگين با عدد 3 در سطح معني‌داري 0/05 نشان مي‌دهد كه ميانگين به دست آمده براي فضيلت سازماني از سطح متوسط، بالاتر و در سطح مطلوبي قرار دارد. براساس نتايج حاصل از تخمين مدل رگرسيون خطي، حدود 65 درصد تغيير در فضيلت سازماني با متغيرهاي مستقل موجود در مدل توضيح داده مي‌شود. همچنين متغيرهاي ساختار سازماني، منابع انساني، محيط اختصاصي و محيط عمومي به ترتيب با ضريب تبييني 0/278، 0/136، 0/487 و 0/154 بر فضيلت سازماني مؤثرند.