بررسي عوامل سياسي- اجتماعي مؤثر در همگرايي هاي‌ قومي (مطالعه ي موردي: قوميت هاي شهرستان اروميه )

گروه ­هاي قومي هر جامعه، جايگاه مهمي در اتحاد ملي دارند و اگر به چالش كشيده شوند، امنيت ملي را به خطر مي­ اندازند. در عصر حاضر نيز موضوع قوميت­ ها يكي از الزامات توسعه در جمهوري اسلامي ايران است و خوشبختانه بعد از انقلاب اسلامي، همگرايي قوميت ­ها در راستاي اتحاد ملي حركت كرده است. براي روشن­ شدن همگرايي قوميت­ ها در اين پژوهش عوامل سياسي و اجتماعي مؤثر در همگرايي‌هاي قومي، با تكيه بر تأثيرگذاري عوامل سياسي اجتماعي بررسي شده­ است. مطالعه­ ي موردي، قوميت­ هاي مختلف شهرستان اروميه در مقايسه با كل كشور هستند، روش‌شناسي تحقيق، كيفي بوده و از نظريه‌­ي زمينه‌اي به­ عنوان روش اجراي عمليات پژوهش استفاده شده است. داده‌هاي كيفي پژوهش با استفاده از تكنيك مصاحبه‌­ي عميق گردآوري شد و براي ارائه‌­ي نظريه‌­ي نهايي از استراتژي نظريه‌­ي زمينه‌اي استفاده گرديد. بر اساس روش نمونه‌گيري هدفمند و نيز با در نظر گرفتن معيار اشباع نظري، با تعداد 15 نفر از جامعه‌­ي مورد مطالعه، مصاحبه­ ي عميق انجام شد. يافته‌هاي به ‌دست‌ آمده در 63 مفهوم دسته‌بندي گرديد و از ميان اين مفاهيم، 5 مقوله‌­ي اصلي: ناسيوناليسم و تاريخ مشترك، دين مشترك، امنيت و اميدواري به دست آمد. مقوله‌­ي هسته‌اي اين پژوهش مفهوم «امنيت» است كه ساير مقولات اصلي را دربر مي‌گيرد. نتايج تحقيق نشان داد، قوميت­هاي شهرستان اروميه در سايه­ي امنيت اجتماعي- سياسي، همگرايي را بر واگرايي ترجيح داده­ اند.

فاقد چكيده مي باشد