برآورد ارزش اقتصادي خسارات سازه هاي آبي بر محيط‌ زيست (مطالعه موردي سد زاينده‌رود)

با توجه به تغييرات اقليمي و عدم توازن در بارندگي در تمام طول سال، كمبود آب يك بحران اساسي در استان اصفهان بوده است، لذا ارائه راهكارها و دستورالعمل‌هايي كه منطبق با شرايط اقليمي كشور مي‌باشد كمك شاياني به عبور از وضعيت بحران زاي فعلي مي نمايد. در اين راستا طرح‌هاي آبخيزداري (سد) يكي از راهكارهاي مورد استفاده در مقابله با اين بحران‌ها بوده است. اما ساخت‌وساز افراطي اين سازه در كشور خسارات جبران‌ناپذيري را بر محيط‌زيست وارد ساخته است. هدف از پژوهش حاضر برآورد اثرات زيست‌محيطي سد زاينده‌رود بوده است. به‌منظور محاسبه خسارات وارده به محيط‌زيست از روش آزمون انتخاب بر پايه‌ي ترجيحات اظهار شده استفاده ‌شده است. دادهاي تحقيق با استفاده از روش ميداني و طرح دي اپتيمال و توزيع 150 پرسشنامه در مناطق اطراف رودخانه در زمان‌هاي مختلف به لحاظ باز بودن و بسته بودن آب رودخانه در سال 1396 جمع‌آوري گرديد. به‌منظور برآورد الگو از الگوهاي لاجيت ساده، شرطي و آشيانه‌اي استفاده گرديد. كه درنهايت مدل لاجيت آشيانه‌اي به‌عنوان مدل ارجح اثرات انتخاب گرديد. مقدار تمايل به پرداخت نهايي محاسبه‌ شده براي بهبود ويژگي‌هاي تفريحي، حمايت از گونه‌هاي گياهي، حمايت از گونه‌هاي جانوري و حمايت از تالاب گاوخوني به ترتيب 1176، 610، 566، 852 هزار ريال در سال براي هر خانوار برآورد گرديد. نتايج نشان مي دهد منطقه‌ي مورد مطالعه از اهميت و ارزش بالايي برخوردار بوده لذا مديريت و برنامه‌ريزي دقيق جهت كاهش اثرات زيست‌محيطي ضروري مي‌باشد.