برآورد و مقايسه سطح برداشت از سفره هاي آب زيرزميني در الگوهاي گوناگون بهره برداري و تأثيرآن بر پايداري(مطالعه موردي: دشت بهار استان همدان)

با توجه به اهميت مديريت منابع آب‌هاي زيرزميني، مطالعه حاضر درصدد است با برآورد ميزان تقاضا براي آب كشاورزي در شرايط الگوها و سياستهاي مختلف در محدوده دشت بهار استان همدان، ميزان تاثيرگذاري اين الگوها بر ميزان برداشت و در نتيجه پايداري برداشت آب از سفره‌هاي زيرزميني را مورد بررسي و مقايسه قرار دهد. براي اين منظور از تابع تقاضاي مشتق‌شده از تابع هزينه محصولات كشاورزي استفاده شد. داده‌هاي لازم به صورت پيمايشي و با استفاده مصاحبه و تكميل پرسشنامه در قالب روش نمونه‌گيري چند مرحله‌اي طبقه‌بندي شده جمع‌آوري شدند. نتايج نشان داد هم‌اكنون كه شرايط دخالت دولت و كنترل قانوني برقرار است ميزان برداشت به ازاي هر هكتار برابر با 15855 مترمكعب است كه مي‌توان آن را برداشت بي‌رويه در نظر گرفت. نتايج ميزان برداشت در شرايط الگوي مشاركت كامل بهره‌برداران در كنترل برداشت از آب‌هاي زيرزميني يا حالت اعطاي حق مديريت به گروههاي آب بران، معادل 9182.746 مترمكعب به ازاي هر هكتار محاسبه شد كه در ميان الگوهاي مورد بررسي بهترين گزينه در كاهش مصرف و حفظ پايداري آب‌هاي زيرزميني به شمار مي‌آيد.