كليدواژه :
خشم , كظم غيظ , احكام ديني , خشم مطلوب
چكيده فارسي :
از ديگر نشانه‌هاي شيعيان واقعي از منظر اميرمؤمنان علي فرو خوردن خشم و كظم غيظ مي‌باشد. تعبير جرعه به معناي نوشيدن خشم و غضب تعبيري استعاري است و به معناي جلوگيري و كنترل خشم است. فرد خشمگين اگر بر خودش مسلط نباشد و از آن جلوگيري نكند، با توهين يا حمله به كسي كه او را خشمگين كرده، خشم خود را اظهار مي‌دارد، اما اگر بر خود مسلط باشد، همچون نوشيدن آبي گوارا، با صبر و تحمل حرارت خشم خود را از دل مي‌زدايد. خشم آثار رواني، دنيايي و اخروي بسيار و كنترل آن اهميت بسزايي دارد؛ زيرا خشم موجب گسترش اختلاف و زمينة سقوط انسان و ارتكاب گناه بزرگ را براي او فراهم مي‌كند.
خشم، نوعي غريزه دفاعي و حالتي نفساني است كه در پي تجاوز به مال و هتك حرمت فرد بروز مي‌‌دهد. اين غريزه زماني ظهور مي‌كند كه فرد رفتاري را اهانت به خود بداند. دليل ديگر، حساسيت فرد در برابر رفتار اهانت‌آميز ديگران است. البته، خشم دو گونه است: مطلوب و نامطلوب. خشم نامطلوب به خاطر هواي نفس و خودخواهي فرد است و خشم مطلوب، تعصب در برابر احكام دين و در مقام دفع تجاوز به دين و حمايت از ارزش‌هاي ديني است.
چكيده لاتين :
From the perspective of Amir al-Mu'minn Ali (pbuh), one of the other signs of real Shiites is controlling anger (khazm-e Ghaiz). The term "Jor’e" which means “drinking one’s anger” is a metaphorical term which means suppressing and controlling one’s anger. If an angry person loses his temper and does not control his anger, he will insult or attack the person who provoked him. But if he is restraint, he will drink his anger like fresh water; his anger will subside and fade with patience and self-control. Anger has a lot of psychological, worldly, and otherworldly consequences, and its control is very important, because it intensifies the conflict, and prepares the ground for human’s degeneration into great sins. Anger is a defensive instinct and an emotional state that occurs in the aftermath of being subject to disrespect and an encroachment on one’s property. Based on this instinct, one becomes angry when he/she perceives a behavior as insulting, and is sensitive to the insulting behavior of others. Of course, anger is twofold: desirable and undesirable. Undesirable anger is the result of one’s whim of the soul and selfishness, and desirable anger is the result of zeal for the rules of religion, the elimination of disrespect to religion, and the protection of religious values.
