ارزيابي فني سامانه هاي آبياري باراني اجرا شده در برخي از دشت هاي استان فارس

مقدمه و هدف: ارزيابي سامانه‌هاي آبياري باراني و مديريت صحيح آن‌ها مي‌تواند كمك زيادي در توسعه و بهبود عملكرد اين سامانه‏ها و در نتيجه افزايش راندمان در بخش كشاورزي نمايد. مواد و روش‌ها: در اين تحقيق، سيستم‌هاي آبياري باراني كلاسيك ثابت (چهار سيستم) و آبفشان غلطان (يك سيستم) اجرا شده در پنج مزرعه در شهرستان‌هاي مختلف استان فارس مورد ارزيابي قرار گرفت(سال 1394). براي ارزيابي اين سيستم‌ها، معيارهاي ضريب يكنواختي (CU)، يكنواختي توزيع (DU)، راندمان واقعي (AELQ) و پتانسيل كاربرد (PELQ) در ربع پايين اراضي در بلوك آزمايشي محاسبه و با استفاده از تغييرات فشار اندازه‌گيري شده به كل سيستم تعميم داده شد. يافته‌ها: بيشترين ضريب يكنواختي و يكنواختي توزيع كل در سامانه‌ها مربوط به سامانه‌هاي داراب، ارسنجان و سروستان بود كه مقادير ضريب يكنواختي به ترتيب 80.78، 69.56 و 68.21 درصد بودند و اين مقادير بيانگر توزيع نرمال داده‏ها و قرينه بودن اندازه‏گيري‏ها نسبت به ميانگين بود و مقادير يكنواختي توزيع به ترتيب 66.12، 55.4 و 53 درصد بودند. نتيجه‌گيري: فرونشت عمقي، قديمي بودن سامانه‌ها، كمبود فشار و تغييرات فشار و دبي آبپاش‌ها از علل كاهش يكنواختي توزيع در سامانه‌ها بود. يكسان شدن راندمان پتانسيل كاربرد در ربع پايين و راندمان كاربرد واقعي در تمام سامانههاي آبياري، بيانگر تامين آب آبياري كمتر از نياز گياه خواهد بود. مقادير كم يكنواختي توزيع نشان‌دهنده تلفات آب به صورت فرونشت عمقي بود و قديمي بودن سامانه‏ها نيز مزيد بر علت شد. مقدمه و هدف: ارزيابي سامانه‌هاي آبياري باراني و مديريت صحيح آن‌ها مي‌تواند كمك زيادي در توسعه و بهبود عملكرد اين سامانه‏ها و در نتيجه افزايش راندمان در بخش كشاورزي نمايد. مواد و روش‌ها: در اين تحقيق، سيستم‌هاي آبياري باراني كلاسيك ثابت (چهار سيستم) و آبفشان غلطان (يك سيستم) اجرا شده در پنج مزرعه در شهرستان‌هاي مختلف استان فارس مورد ارزيابي قرار گرفت(سال 1394). براي ارزيابي اين سيستم‌ها، معيارهاي ضريب يكنواختي (CU)، يكنواختي توزيع (DU)، راندمان واقعي (AELQ) و پتانسيل كاربرد (PELQ) در ربع پايين اراضي در بلوك آزمايشي محاسبه و با استفاده از تغييرات فشار اندازه‌گيري شده به كل سيستم تعميم داده شد. يافته‌ها: بيشترين ضريب يكنواختي و يكنواختي توزيع كل در سامانه‌ها مربوط به سامانه‌هاي داراب، ارسنجان و سروستان بود كه مقادير ضريب يكنواختي به ترتيب 80.78، 69.56 و 68.21 درصد بودند و اين مقادير بيانگر توزيع نرمال داده‏ها و قرينه بودن اندازه‏گيري‏ها نسبت به ميانگين بود و مقادير يكنواختي توزيع به ترتيب 66.12، 55.4 و 53 درصد بودند. نتيجه‌گيري: فرونشت عمقي، قديمي بودن سامانه‌ها، كمبود فشار و تغييرات فشار و دبي آبپاش‌ها از علل كاهش يكنواختي توزيع در سامانه‌ها بود. يكسان شدن راندمان پتانسيل كاربرد در ربع پايين و راندمان كاربرد واقعي در تمام سامانههاي آبياري، بيانگر تامين آب آبياري كمتر از نياز گياه خواهد بود. مقادير كم يكنواختي توزيع نشان‌دهنده تلفات آب به صورت فرونشت عمقي بود و قديمي بودن سامانه‏ها نيز مزيد بر علت شد.