تاثير توام اسانس گياهان زنيان و رازيانه بر باكتري هاي اشريشيا كلاي و كلستريديوم اسپوروژنز با استفاده از روش چكربورد

افزايش آگاهي در مورد عوارض سوء نگهدارنده هاي شيميايي بر سلامت منجر به افزايش تمايل در بكارگيري نگهدارنده هاي طبيعي بويژه اسانس هاي گياهي در محصولات دارويي و غذايي شده است. زنيان و رازيانه از جمله گياهان دارويي معطري هستند كه مي توانند در اين راستا مورد استفاده واقع شوند. در اين پژوهش جهت بررسي و مقايسه اثرات ضد ميكروبي اسانس هاي مورد آزمون، از روش انتشار در آگار استفاده گرديد و روش رقيق سازي در محيط مايع نيز براي تعيين حداقل غلظت مهاركنندگي (MIC) و حداقل غلظت كشندگي (MBC) مورد استفاده قرار گرفت. به منظور بررسي برهمكنش اسانس زنيان و اسانس رازيانه و تعيين غلظت بازدارنده افتراقي از روش چكربورد استفاده شد. نتايج نشان داد كه حداقل غلظت بازدارندگي اسانس هاي زنيان و رازيانه عليه باكتري اشريشيا كلاي به ترتيب برابر باµg/ml 5/1562 و µg/ml 12500 و در مورد باكتري كلستريديوم اسپوروژنز اين مقدار به ترتيب برابر با µg/ml 1562.5 و µg/ml 50000 بود. محاسبه غلطت بازدارنده افتراقي (FIC شاخص) حاكي از عدم وجود برهمكنش ميان اسانس دو گياه عليه هر دو باكتري مورد آزمون بود. به طور كلي مي توان عدم وجود تاثيرات هم افزايي (سينرژيستي) و متضاد (آنتاگونيستي) بين دو اسانس زنيان و رازيانه را به يكسان بودن محل اثر اين دو اسانس در باكتري هاي اشريشيا كلاي و كلستريديوم اسپوروژنز مرتبط دانست. همچنين نتايج شناسايي تركيبات تشكيل دهنده اسانس ها به كمك دستگاه GC/MS نشان داد كه اجزاي اصلي اسانس زنيان، تيمول (49.96 درصد)، پارا-سايمن (22.73درصد) و گاما-ترپينن (15.32درصد) و در مورد اسانس رازيانه، ترانس-انتول (63.88 درصد)، استراگول (9.97درصد)، ليمونن (7.65 درصد) و فنچون (5.72 درصد) بودند.