ارزيابي و پايش تغييرات رطوبت تالاب ميقان با استفاده از تكنيك دورسنجي و ارتباط آن با شاخص‌هاي خشك‌سالي هواشناسي

تالاب ها از مهم ترين اكوسيستم‌ هاي طبيعي هستند كه به دليل تغييرات اقليمي و خشكسالي‌هاي اخير، از سطح مرطوب آن‌ها كاسته شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط بين شاخص بارش استانداردشده و شاخص بارش و تبخير و تعرق استانداردشده با مقادير متوسط شاخص اصلاح‌شده اختلاف آب نرمال شده در محدوده تالاب ميقان انجام شد. بدين منظور از تصاوير چندزمانه لندست و داده هاي اقليمي ايستگاه سينوپتيك اراك براي بازه زماني 28 ساله (1396-1369) استفاده شد. پس از اعمال پيش پردازش‌هاي لازم بر روي تصاوير ماهواره‌اي، شاخص اصلاح‌شده اختلاف آب نرمال شده و ميانگين آن براي هرسال تهيه گرديد. به‌ منظور بررسي ارتباط بين شاخص­هاي خشكسالي هواشناسي و ميانگين شاخص اصلاح‌شده اختلاف آب نرمال شده، نمودار پراكنش نقطه‌اي بين آن‌ها ترسيم و ضريب تعيين حاصل از برازش مدل رگرسيون دومتغيره، محاسبه گرديد. نتايج نشان داد كه محتواي رطوبتي تالاب ميقان در بازه زماني موردبررسي به ميزان قابل‌توجهي كاهش‌يافته است به‌طوري‌كه مقادير متوسط رطوبت سطح تالاب از 0.36 در سال‌هاي ابتدايي به 0.04 در سال‌هاي پاياني رسيده است. ضريب تعيين به‌دست‌آمده از برازش مدل رگرسيوني بين شاخص بارش استانداردشده و شاخص بارش و تبخير و تعرق استانداردشده با ميانگين شاخص اصلاح‌شده اختلاف آب نرمال شده به ترتيب 0.34 و 0.51 تخمين‌زده شد. اين نتيجه بيانگر آن است كه 34% تغييرات رطوبتي تالاب ميقان با استفاده از شاخص بارش استانداردشده و 51% تغييرات آن با استفاده از شاخص بارش و تبخير و تعرق استانداردشده، قابل توجيه است.