ارزيابي اهميت لكه هاي زيستگاهي در برقراري ارتباطات سيماي سرزمين زيست بوم هاي بياباني در سه گونه روباه با استفاده از رويكرد كرنل مقاومت و شبكه گراف

عليرغم اولويت حفاظتي زيست بوم هاي بياباني به عنوان يك مأمن مناسب براي بسياري از گونه هاي در خطر تهديد، راهبردهاي حفاظت موثر از اين گونه ها به دليل كمبود اطلاعات پراكنش و ارتباطات زيستگاهي با موفقيت چنداني همراه نبوده است. تحقيق حاضر با هدف 1) بررسي مهمترين متغيرهاي بوم جغرافيايي موثر بر پراكنش روباه شني (Vulpes rueppellii)، شاه روباه (Vulpescana) و روباه معمولي (Vulpesvulpes) 2) شناسايي مهمترين لكه هاي زيستگاهي هسته اي و كريدورهاي مهاجرتي و 3) ارزيابي اهميت هر يك از لكه هاي زيستگاهي در برقراري ارتباطات سيماي سرزمين طراحي شد. در گام اول، نقشه اجماعي پراكنش هر گونه با استفاده از تلفيق سه الگوريتم مدلسازي پراكنش و 12 متغير بوم‌جغرافيايي تهيه شد. نتايج نشان داد كه پراكنش گونه هاي روباه سان تحت تاثير ميانگين بارندگي سالانه، تراكم اراضي بوته زار، تراكم مناطق مسكوني، و شاخص زبري سطح زمين است. در گام بعد، سطوح مقاومت سيماي سرزمين با اجراي تابع نمايي منفي روي نقشه اجماعي پراكنش ايجاد و با استفاده از رويكرد كرنل مقاومت لكه هاي زيستگاهي هسته اي و كريدورهاي زيستي مهم بين لكه ها پيش بيني شد. بسياري از لكه هاي زيستگاهي هسته اي در محدوده مناطق تحت حفاظت قرار گرفتند كه اين موضوع نشان دهنده مقاومت سيماي سرزمين در خارج از مناطق تحت حفاظت است. در آخر، اهميت لكه هاي زيستگاهي شناسايي شده با استفاده از شبكه گراف ارزيابي شد. نتايج ارتباط مثبت بين وسعت لكه زيستگاهي، ميانگين تراكم نسبي افراد مهاجر و ميانگين احتمال وقوع در هر لكه را با شاخص احتمال نشان داد. استفاده از شاخص هاي كيفيت زيستگاه در مقايسه با كميت زيستگاه كارآيي بيشتري را در بررسي اهميت لكه هاي زيستگاهي در برقراري ارتباط سيماي سرزمين نشان داد. نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه حفاظت موثر از گوشت خواران نيازمند مديريت يكپارچه در سطح سيماي سرزمين با هدف برقراي ارتباطات عملكردي بين لكه‌هاي زيستگاهي باقيمانده است.