بررسي روند تغييرات بارش و پوشش گياهي در مناطق خشك و نيمه خشك، دشت مشهد–چناران در خراسان رضوي

وضعيت اقليمي هر منطقه از عوامل تاثير­گذار در شكل­گيري اوليه سكونتگاه­ها محسوب مي­شود. بارش يكي از مهمترين پارامتر­هاي اقليمي است كه يكي از عوامل تاثير­گذار در تغييرات پوشش گياهي به خصوص در اكوسيستم­هاي خشك و نيمه­خشك مي­باشد. اين مطالعه با هدف بررسي ميزان تغييرات پوشش گياهي و نوسانات بارندگي با استفاده از داده­هاي سنجش از دور  در سال­هاي 2001 و 2013 براي شاخص وضعيت پوشش گياهي (VCI) گرفته شده از سنجنده  TERRA/MODIS هشت روزه در ماه­هاي (مي، جون) انجام شد. براي شاخص وضعيت پوشش گياهي از ميانگين دو ماه به عنوان شاخص پوشش­گياهي سالانه استفاده شد. جهت بررسي بارش از آمار 28 ايستگاه هواشناسي منطقه با استفاده از دو پارامتر ارتفاع و بارش در هر ايستگاه معادله خط را تهيه و با استفاده از نقشه ارتفاعي منطقه تصاوير سال­هاي مذكور تهيه شد. سپس تصاوير بين صفر و يك نرمال شده و در چهار كلاس طبقه­بندي گرديد و مساحت هر كلاس در سال­هاي 2001 و 2013 محاسبه شد و با استفاده از آزمون كاي اسكوئر ميزان همبستگي بين آنها مشخص گرديد. نتايج نشان داد كه هر دو شاخص در سطح 99% معني­دار مي­باشند. بدين صورت كه در شاخص پوشش­گياهي در كلاس پوشش كم روند، كاهشي  بوده ولي در كلاس متوسط و زياد روند افزايشي را نشان مي­دهد كه با توجه به ميانگين بارش در سال 2001 و  2013 كه به ترتيب 181 و 242 ميلي­متر مي­باشد روند تغييرات پوشش گياهي را تاييد مي­نمايد.