عدم تقارن درك و تولي د زباني در كودك: مرور و نقدي بر تبيين رويكرد بهينگي دوسويه

Asymmetry in Children’s Linguistic Production and Comprehension: A Review and Criticism of Bidirectional Optimality Theory

چگونگي توليد صحيح صورت‌هاي زباني در كودكاني كه هنوز قادر به درك صحيح آنها نيستند، در سال‌‌هاي اخير كانون توجه بسياري از زبانشناسان و به­ويژه روانشناسان زبان بوده و به‌عنوان پرسش اصلي در پژوهش حاضر مورد بررسي قرار گرفته است. اين پژوهش با رويكردي توصيفي ـ تحليلي، تلاشي است جهت شناساندن شيوه‌اي تبييني پيرامون مسألۀ عدم تقارن ميان درك و توليد گفتار. از ميان تبيين‌هاي متأخر، «نظريۀ بهينگي دوسويه»، از تواني بالقوه در تبيين عدم تقارن‌ها برخوردار است كه از ديگر تبيين‌ها معتبرتر مي‌نمايد. باوجوداين، فرض عمدة پژوهش حاضر اين است كه اين نظرية تقريباً قوي با چالش‌هاي عمده‌اي روبروست كه اعتبار آن را زير سؤال مي‌برد. براي اثبات اين ادعا، دربارة چنين مسائلي بحث شده است: نبود يك مفهوم يا سامانه واحد از بهينگي دوسويه، سردرگمي پيرامون فرايند انسداد، عدم توافق در مورد نحوة مرتبه‌بندي و نوع و تعداد محدوديت‌ها در حيطه يك موضوع خاص براي تبيين عدم تقارن مزبور، شفاف نبودن رويكرد اتخاذي در مورد پردازش درك («از بالا به پايين» يا از «پايين به بالا» بودن). نتايج پژوهش حاكي از اين است كه نظريۀ بهينگي دوسويه به دليل مسائل مذكور، همانند ديگر رويكردهاي موجود در اين حوزه، قادر نيست به­لحاظ نظري و روش‌شناختي، مسأله‌اي مهم چون عدم تقارن ميان درك و توليد گفتار را تبيين نمايد.

It is quite evident that children are capable to understand meanings which they are unable to produce correctly. Recent studies have also provided evidence that children occasionally produce correct forms that they do not understand yet. The present study seeks to focus on the question of “how is it possible for children to produce correct forms that are not yet understood by them?” This question has recently came into the sharp focus of linguistics and psycholinguistics studies, and various explanations have been proposed thereof. Using a descriptive-analytic method, this paper aims to identify these studies and the explanations in which the asymmetry between linguistic production and linguistic comprehension have been dealt with. Among later explanations, the Bidirectional Optimality Theory (BOT) shows some potentiality in dealing with the asymmetry between these two dimensions and it seems more valid than other explanations accordingly. Nevertheless, the main hypothesis of the present research states that this almost strong theory also faces major challenges which question its validity. To support the claim, the paper indicates the following challenges: a) absence of a single concept about bidirectional optimality; b) confusion as to blocking process; c) disagreement over the way of ranking, type and number of constraints on a specific subject; and d) lack of transparency in adopting an appropriate comprehension model (e.g., top-down or bottom-up). As a result, BOT, like other approaches in the field, is not able to explain this asymmetry adequately in terms of theory and methodology.