بررسي و مقايسه روشهاي مختلف زمين آمار در تهيه نقشه شوري خاك (مطالعه موردي در دشت ميامي)

شور شدن اراضي از معضلات مهم و مخرب در بخش كشاورزي است كه بايد با تدبير و مديريت صحيح علمي اين روند كنترل شود. اولين گام در اين راه، شناسايي و تهيه نقشه مناطق شور است. در چند دهه گذشته استفاده از روش هاي زمين آمار و سنجش از دور براي تهيه نقشه شوري خاك و پايش تغييرات آن توسعه پيدا كرده است. هدف از اين مطالعه مقايسه قابليت روش هاي زمين آماري مختلف براي تهيه نقشه شوري خاك سطحي در بخشي از دشت ميامي واقع در شهرستان ميامي استان سمنان مي باشد. براي انجام اين كار تعداد 225 نمونه خاك از عمق 30-0 سانتي متري خاك سطحي از محل تقاطع خطوط شبكه منظم به ابعاد 600*600 متري با كمك GPS تهيه شد و pH ، EC و درصد رس نمونه هاي خاك اندازه گيري شد. نتايج به دست آمده نشان داد كه روش كريجينگ با ميانگين مطلق خطا 2/29 از دقت بالاتري نسبت به ساير روش هاي ميانيابي برخوردار بود و در مقابل روش Thin plate spline با ميانگين مطلق خطاي 4/38 كمترين دقت را داشت. بر اساس نقشه تهيه شده در منطقه مورد مطالعه بيشترين مقدار شوري 15/69 ds / m و كمترين مقدار شوري 2/02 ds / m و ميانگين شوري در دشت ميامي 5/24 ds / m بود.