تعيين برنامه سياستي مناسب براي حفاظت منابع آب در دشت قزوين

حفاظت از منابع آب سطحي و زيرزميني نيازمند ارائه راهكارها و سياست هاي مناسبي است كه لازمه آن شناخت بيشتر رفتار كشاورزان مي باشد. به همين منظور، در اين مطالعه براي بررسي رفتار كشاورزان در استفاده از آب ‌هاي سطحي و زيرزميني و تعيين برنامه سياستي مناسب براي حفاظت منابع آب دشت قزوين، از مدل برنامه‌ريزي رياضي مثبت (PMP) و رهيافت تابع توليد با كشش جانشيني ثابت (CES) استفاده شد. راهكارهاي مورد بررسي شامل افزايش قيمت آب آبياري و كاهش منابع آب در دسترس بود كه هر يك تحت سناريوهاي مختلف ارزيابي شدند. داده­‌هاي مورد نياز در اين مطالعه مربوط به سال زراعي 931392 است كه از طريق مراجعه به ادارات ذي­‌ربط در استان قزوين جمع­‌آوري شد. نتايج نشان داد كه هر دو راهكار مورد بررسي در اين تحقيق منجر به صرفه ‌جويي در مصرف آب آبياري شده، اما ميانگين تغييرات بازده برنامه ‌‍اي با به كارگيري سياست كاهش آب آبياري در دسترس و افزايش قيمت آب آبياري به‌ترتيب 15/94 و 27/61 درصد كاهش مي‌يابد. ميزان بهره‌وري اقتصادي آب آبياري نيز در شرايط اعمال سياست ‌هاي فوق، به ترتيب بين 0/435 تا 0/331 و 0/434 تا 0/230 هزار ريال در مترمكعب تغيير مي كند. به همين منظور، اعمال سياست كاهش آب آبياري در دسترس با توجه به كاهش كمتر بازده برنامه ‌اي و بهره ‌وري اقتصادي آب بيشتر، براي حفاظت منابع آب سطحي و زيرزميني دشت قزوين پيشنهاد شد.