تحليل عدم قطعيت مدل DWB با استفاده از روش GLUE (مطالعه موردي: حوزه‌هاي آبخيز اندرآب و فاروب رمان)

تجزيه و تحليل عدم قطعيت پارامترهاي مدل‌هاي هيدرولوژيكي و تشخص ويژگي‌هاي آماري آن‌ها بر اساس روابط موجود بين پارامترها و ورودي‌هاي مدل، از مهمترين موارد مدل‌سازي هيدرولوژيكي محسوب مي‌شود. در اين پژوهش واسنجي و تحليل عدم قطعيت اين مدل DWB در حوزه‌هاي رودخانه‌هاي اندرآب و فاروب رمان از سرشاخه‌هاي رودخانه كالشور (حوزه آبخيز نيشابور) به ترتيب در محل ايستگاه‌هاي آب سنجي زرنده و عيش‌آباد، با استفاده از روش عمومي عدم قطعيت تشابهات ( GLUE) مورد توجه قرار گرفت. نتايج نشان داد كه از منظر قابليت شناسايي، از بين چهار پارامتر اين مدل، پارامتر اثر بخشي نگهداشت (ω_1) و ظرفيت ذخيره رطوبتي حوزه ( [s_max [mm) در روند واسنجي، از قابليت شناسايي كمتر برخوردار بوده (نمي‌توان دامنه بهينه مشخص براي آن‌ها يافت) و در عدم قطعيت رواناب شبيه‌سازي شده به وسيله اين مدل، نقش بيشتري دارند. در اين راستا، پارامتر اثر بخشي تبخير و تعرق (ω_2) و جريان تدريجي (d)، رفتار مقاومي در خصوص بروز خطا در رواناب مشاهداتي از خود نشان مي‌دهد و به اصطلاح پايستار هستند. بررسي عدم قطعيت رواناب شبيه‌سازي شده نشان داد كه در حالت كلي روش GLUE به خوبي توانسته است كه ميزان رواناب خروجي از حوزه‌هاي آبخيز مورد مطالعه را واسنجي كند، بطوريكه اغلب داده‌هاي رواناب ثبت شده (بيش از 55 درصد) در محدوده اطمينان 95 درصد قرار گرفتند.